احادیث حضرت عیسی علیه السلام245 حدیث

عيسى عليه السلام : واى بر شما اى دنيا پرستان! مگر نه اين است كه به واسطه علم و معرفت، بر همه خلايق فرمانروايى داده شده ايد، اما شما آن را به دور افكنديد و به كارش نبستيد و به دنيا روى آورديد و از اين رو دنيايى قضاوت مى كنيد و براى دنيا آماده مى شويد و آن را برمى گزينيد و آباد مى كنيد. تا كى دنيايى هستيد و خدا را در شما نصيبى نيست؟!

عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، به شرف آخرت نرسيد، مگر با رها كردن آنچه دوست داريد.پس در انتظار توبه فردا مباشيد؛ زيرا تا فردا [فقط] يك روز و شب است و قضاى خداوند در اين شب و روز رفت و آمد مى كند.

عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، گناهان خُرد و كوچك انگاشته از دام هاى شيطان است كه آنها را در نظر شما كوچك و خُرد جلوه مى دهد تا روى هم جمع شوند و فزونى يابند و شما را در ميان گيرند.

عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، ستايش دروغين و خود ستايى دينى از رئوس بدى هاى شناخته شده است و دنيا دوستى رأس همه گناهان است.

عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، هيچ چيز مانند نماز هميشگى، رساننده تر به افتخار آخرت و كمك كننده تر در برابر حوادث دنيا نيست و هيچ چيز مانند آن به خداى مهربان نزديك نمى كند. پس بر آن مداومت ورزيد و بر آن بيفزاييد. هر كار نيك و شايسته اى به خدا نزديك مى كند، ليكن نماز به خداوند نزديكتر و نزد او برگزيده تر است.

عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، هر كار ستمديده اى كه با گفتار و كردار و كينه ورزى [از ستمى كه در حقّش رفته است] انتقام نگيرد در ملكوت آسمان ، بزرگ است. كدام يك از شما نورى را ديده كه نامش تاريكى باشد يا ظلمتى را كه نامش نور باشد؟ همچنين بنده نمى تواند هم مؤمن باشد و هم كافر، هم دنيا را برگزيند و هم آخرت را بخواهد. آيا جو كار، گندم مى دِرود؟ يا گندم كار، جو درو مى كند؟ همچنين هر بنده اى در آخرت آن دِرَوَد كه كاشته است و متناسب با كردار خويش جزا گيرد.

عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، مردم در حكمت و دانش دو دسته اند: يكى آن را نيكو و استوار به زبان آورد و با بد كردارى خود تباهش سازد و ديگرى آن را نيكو و استوار به زبان آورد و با كردار خود تصديقش كند و ميان اين دو تفاوت زيادى است! پس خوشا عالمان با عمل و بدا به حال عالمان در گفتار.

عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، هر كه زراعتش را از علف هاى هرز وجين نكند، علف ها زياد شود تا جايى كه زراعتش را فرا گيرد و تباهش گرداند. همچنين كسى كه دنيا دوستى را از دل خود بيرون نكند، دلش را فرا گيرد تا جايى كه مزه آخرت دوستى را احساس نكند. واى بر شما اى دنيا بندگان! مسجدهاى خدا را زندان تن خود كنيد و دل هايتان را سرايى براى پرهيزگارى سازيد و دل هاى خود را جايگاه شهوت ها نكنيد.

عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، بى تاب ترين شما در برابر بلا و گرفتارى، دنيا دوست ترين شماست و شكيباترين شما بر بلا و گرفتارى، بى رغبت ترين شما به دنياست.

عيسى عليه السلام : واى بر شما اى علماى بد! آيا مرده نبوديد و او شما را زنده كرد و چون زنده تان كرد باز مرديد . ؟ واى بر شما! آيا بى سواد نبوديد و شما را با سواد كرد و چون با سوادتان كرد فراموش كرديد . ؟ واى بر شما! نا فرهيخته نبوديد و خدا شما را فهميده كرد و چون فهمتان آموخت باز نادان شديد . ؟! واى بر شما! آيا گمراه نبوديد و شما را راهنمايى كرد و چون راه را به شما نشان داد، دوباره گمراه شديد؟! واى بر شما! آيا كور نبوديد و شما را بينا ساخت و چون بينايتان كرد دگر باره كور شديد . ؟! واى بر شما! آيا كر نبوديد و شما را شنوا ساخت و چون شنوايتان كرد دوباره كر شديد؟! واى بر شما! آيا گنگ نبوديد و شما را گويا كرد و چون گوياتان نمود باز گنگ شديد . ؟! واى بر شما! آيا پيروزى نخواستيد و چون پيروزتان كرد به عقب برگشتيد؟! واى بر شما! آيا خوار و ناتوان نبوديد و چون شما را عزّت و قدرت بخشيد، زور گفتيد و تجاوز كرديد و سر به عصيان برداشتيد؟! واى بر شما! آيا در روى زمين مستضعف نبوديد چندان كه مى ترسيديد مردم شما را غارت كنند و [خدا ]شما را يارى داد و كمكتان كرد و چون شما را يارى كرد تكبّر و گردنكشى پيشه ساختيد؟! پس واى بر شما از خوارى روز قيامت كه چگونه خوار و زبونتان كند؟! واى بر شما اى علماى بد! كردار ملحدان مى كنيد و آرزوى وارثان (بهشت) داريد و چون ايمن بودگانِ [از عذاب و كيفر خدا ]آسوده خاطر به سر مى بريد. كار خدا چنان نيست كه شما آرزو مى كنيد و برمى گزينيد، بلكه براى مردن زاد و ولد مى كنيد و براى ويران شدن مى سازيد و آباد مى كنيد ، و براى وارثان فراهم مى آوريد.