بانک حدیث روز

امام علی علیه السلام :

اِنَّ اللّه‏َ ـ تَبارَكَ وَ تَعالى ـ اَخْفى اَرْبَعَةً فى اَرْبَعَةٍ: اَخْفى رِضاهُ فى طاعَتِهِ فَلا تَسْتَصْغِرَنَّ شَيئا مِن طاعَتِهِ، فَرُبَّما و افَقَ رِضاهُ وَ اَنْتَ لا تَعْلَمُ وَ اَخْفى سَخَطَهُ فى مَعصيَتِهِ فَلا تَستَصْغِرَنَّ شَيئا مِن مَعصيَتِهِ فَرُبَّما و افَقَ سَخَطَهُ مَعصيَتُهُ و اَنتَ لا تَعلَمُ و اَخفى اِجابَتَهُ فى دَعوَتِهِ فَلا تَستَصغِرَنَّ شَيئا مِن دُعائِهِ فَرُبَّما و افَقَ اِجابَتَهُ و اَنتَ لا تَعلَمُ و اَخفى وَليَّهُ فى عِبادِهِ فَلا تَستَصغِرَنَّ عَبدا مِن عَبيدِ اللّه‏ِ فَرُبَّما يَكونُ وَليَّهُ وَ اَنتَ لا تَعلَمُ؛

خداوند تبارك و تعالى چهار چيز را در دلِ چهار چيز مخفى نموده است:
[1] خشنودى‏ اش را در طاعتش مخفى نموده، پس مبادا كه چيزى از طاعت او را كوچك بشماريد، زيرا ممكن است خشنودى او در همان باشد و تو نمى ‏دانى .
[2] و ناخشنودى ‏اش را در معصيتش مخفى كرده، پس مبادا كه چيزى از معصيت او را كوچك بشماريد، زيرا ممكن است ناخشنودى او در همان باشد و تو نمى‏ دانى.
[3] و اجابتش را در دعاى از خود مخفى ساخته، پس چه بسا كه اجابت او در همان باشد و تو نمى‏ دانى.
[4] و ولىّ‏ اش را در ميان بندگانش مخفى نموده است. پس مبادا هيچ بنده‏ اى از بندگان خدا را كوچك بشماريد، زيرا اى بسا، همو ولىّ او باشد و تو نمى ‏دانى.

خصال: ص 209، ح 31

امام علی علیه السلام :

اِعْمَلُوا بِالْعِلْمِ تَسْعَدُوا؛

به علم عمل كنيد تا سعادتمند شويد.

شرح غررالحكم: ج2، ص239

امام علی علیه السلام :

اَلْعُمْرُ تُفْنيهِ اللَّحَظاتُ؛

لحظه ها [ى زودگذر] است كه عمر را به [دست] فنا مى سپارد.

شرح غررالحكم: ج1، ص92

امام صادق علیه السلام :

اِنَّ اللّهَ فَرَضَ عَلَيْكُمُ الصَّلَواتِ الْخَمْسِ فِى اَفْضَلِ السّاعاتِ، فَعَلَيْكُمْ بِالدُّعاءِ فى اَدْبارِ الصَّلَواتِ؛

خداوند نمازهاى پنجگانه را در بهترين ساعتها بر شما واجب كرد. بنابراين پس از نمازها (كه در بهترين وقتها انجام مى ‏گيرد) دعا كنيد.

خصال: ج1، ص278

امام باقر علیه السلام :

اِنَّ هذا الِلّسانَ مِفْتاحُ كُلِّ خَيْرٍ وَ شَرٍّ، فَيَنْبَغى لِلْمُؤْمِنِ اَنْ يَخْتِمَ عَلى لِسانِهِ كَما يَخـْتِمُ عَلى ذَهَبِهِ وَ فِضَّـتِهِ؛

همانا اين زبان، كليد هر نيك و بد و خير و شرّ است، پس سزاوار است كه مؤمن بر زبان خويش مُهر بزند، همان گونه كه بر طلا و نقره‏ اش لاك و مُهر مى ‏زند.

تحف العقول، ص 298