احادیث حضرت عیسی علیه السلام245 حدیث

مسيح عليه السلام : اى بندگان بد! مردم را بر اساس گمانِ [بدى كه به آنها مى بريد ]سرزنش مى كنيد و خود را با وجود يقين [به بدى و گنهكارى خويش ]سرزنش نمى كنيد؟!

عيسى عليه السلام : اى بندگان دنيا! حكايت شما حكايت گورهاى ساخته و پرداخته اى است كه بيرونشان بيننده را خوش مى آيد و درونشان استخوان هاى مردگان و پر از گناه است.

مسيح عليه السلام : اى بندگان دنيا! مَثَل شما مَثَل چراغى است كه خودش مى سوزد و به مردم روشنايى مى دهد.

مسيح عليه السلام : مانند غربال نباشيد كه آرد خوب را بيرون مى دهد و نخاله (سبوس) را نگه مى دارد. بدين سان، شما نيز از دهان هايتان حكمت بيرون مى دهيد و كينه و ناخالصى در دل هايتان به جا مى ماند.

مسيح عليه السلام : خانه تاريك را چه سود كه بر بام آن چراغى باشد و درونش وحشتناك و تاريك؟ همچنين، شما را چه سود كه روشناى دانش در دهان هايتان باشد و درون هايتان از آن گريزان و تهى! پس، بشتابيد و خانه هاى تاريك خود را روشن سازيد.

مسيح عليه السلام : اى بندگان دنيا! در روشنايى خورشيد چراغ برمى داريد در حالى كه نور آن براى شما كافى است و آن را در تاريكى ها از كف مى نهيد در حالى كه چراغ براى تاريكى در اختيار شما نهاده شده است! همچنين شما براى كار دنيا از فروغ دانش بهره مى گيريد حال آن كه كار دنيا برايتان ضمانت شده است و استفاده از پرتو دانش را براى امر آخرت رها مى كنيد، حال آن كه دانش براى همين به شما داده شده است.

عيسى عليه السلام : به دارايى هاى دنيا پرستان منگريد؛ زيرا درخشش اموال آنان نور ايمان شما را مى برد.

عيسى عليه السلام ـ آنگاه كه از او سؤال شد : چه كسى تو را ادب آموخت؟ ـ فرمود : هيچ كس مرا ادب نياموخت. بلكه زشتى جهالت را ديدم و از آن دورى كردم.

عيسى عليه السلام : خدمتكار من دو دست من است و مَركبم دو پاى من و بسترم زمين و بالشم سنگ و گرما بخشم در زمستان آفتابگيرها··· شبم را با تهيدستى به سر مى برم و روزم را با نادارى سپرى مى كنم و با اين حال در روى زمين احدى توانگرتر و بى نيازتر از من وجود ندارد.

عيسى عليه السلام : از نگاه كردن به آنچه منع شده است بپرهيزيد؛ زيرا كه آن بذرِ شهوت ها و نهال گناه است.