احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : در حالى كه امير مؤمنان خطبه مى خواند ، مردى عبادت پيشه ،
پرهيزگار و كوشا[در راه خدا] به نام همّام ، برخاست و گفت : اى «امير مؤمنان! شخص مؤمن را چنان براى ما وصف كن كه گويى او را مى بينيم» .
حضرت فرمود : «اى همّام ! مؤمن . . . از برادرش نمى بُرد ، غيبتش را نمى كند و به او نيرنگ نمى زند» .

امام صادق عليه السلام : سه چيز ، دشمنى به بار مى آورد : نفاق ، ستمگرى و خودپسندى .

امام صادق عليه السلام : ـ در حديثى درباره به ارزش عبادتِ پنهانى با امام پنهان در دولت باطل ـ آيا دوست نداريد كه خداوند متعال ، حق و عدالت را بر بسيط زمين ، آشكار ]و پيروز [كند و وحدت كلمه ايجاد كند و ميان دل هاى پراكنده ، الفت برقرار سازد ؟!

امام صادق عليه السلام : جان ها [همچون ]سپاهيانى فراهم آمده اند . پس آنها كه در
[عالم ]ميثاق ، حديث يكديگر را بشناسند ، در اين جا با يكديگر الفت مى گيرند وآنها كه [در عالم ميثاق ، ]يكديگر را نشناسند ، در اين جا اختلاف خواهند كرد .

امام صادق عليه السلام : جان ها [همچون ]سپاهيانى فراهم آمده اند كه يكديگر را مى بينند و چنان كه اسبان يكديگر را مى بويند ، يكديگر را مى بويند . پس آنها كه يكديگر را شناختند ، با يكديگر الفت مى گيرند و آنها كه يكديگر را نشناختند ، با هم اختلاف خواهند كرد ، [تا آن جا كه] اگر مؤمنى به مسجد بيايد كه در آن ، مردمان بسيارى هستند و جز يك مؤمن در ميان آنان نيست ، جان او به سوى آن مؤمن ، ميل پيدا مى كند ، تا كنارش بنشيند .

امام صادق عليه السلام ـ به عمر بن يزيد ـ : هر چيز ، به چيزى آرام مى گيرد ، مؤمن نيز به برادر مؤمنش آرام مى گيرد ، همان گونه كه پرنده به همانند خود آرام مى گيرد . آيا اين [حالت ]را تجربه نكرده اى ؟

امام صادق عليه السلام : سبب نزول اين آيه حديث آن بود كه امير مؤمنان ، مقابل پيامبر خدا نشسته بود كه حضرت به او فرمود : «اى على ! بگو : پروردگارا ! برايم در دل هاى مؤمنان محبّتى قرار ده» . پس از آن ، خداوند اين آيه را فرود
آورد : «آنان كه ايمان آورده وكارهاى شايسته كرده اند ، [خداى ]رحمان به زودى برايشان محبّتى قرار مى دهد» .

امام صادق عليه السلام : خواستار همراهى مردم شدم ، پس [ريشه] آن را در خوش خويى يافتم .

امام صادق عليه السلام : خوش خويى ، جلب كننده دوستى است .

امام صادق عليه السلام : هركه خداوند ، بدى را منفورش ساخته باشد ، . . . دوستى و سازگارى با مردم را روزى او ساخته است . چنين كسى ، از گسستن از مردم و دشمنى ها به دور است و هيچ نسبتى با اين خصلت ها و صاحبان آنها ندارد .