امام صادق عليه السلام : هرگاه دو شخص مؤمن يكديگر را ببينند ، برترين آن دو ، كسى است كه برادرش را بيشتر دوست مى دارد .
جامع الأحاديث للقمّي عن إبراهيم بن شعيب المزنيّ : أنَّهُ سَمِعَ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ عليه السلاميَقولُ : سَأَلَ داودُ النَّبِيُّ سُلَيمانَ عليه السلام ـ وأرادَ عِلْمَ ما بَلَغَ مِنَ الحِكمَةِ ـ قالَ: . . . أيُّ شَيءٍ أحلى ؟
قالَ : المَحَبَّةُ ، هِيَ رَوحُ اللّه ِ بَينَ عِبادِهِ ، حَتّى إنَّ الفَرَسَ لَيَرفَعُ حافِرَهُ عَن وَلَدِهِ.
قالَ : فَضَحِكَ داودُ عِندَ إجابَةِ سُلَيمانَ عليه السلام .
جامع الأحاديث ـ به نقل از ابراهيم بن شعيب المُزنى ، از امام صادق عليه السلام ـ : داوود پيامبر عليه السلام، براى اين كه بداند سليمان عليه السلام به چه حد از حكمت رسيده است ، از او پرسيد : «... چه چيز شيرين تر است؟».
سليمان پاسخ داد: «دوستى ، همان آرامش [ فروفرستاده] خدا ميان بندگانش است ، تا آن جا كه اسب ، سم خود را براى كره اش برمى دارد» .
آن گاه ، داوود از پاسخگويى سليمان ، شاد شد .
الإمام الصادق عليه السلام: أكثِروا مِنَ الأَصدِقاءِ فِي الدُّنيا ؛ فَإِنَّهُم يَنفَعونَ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، أمَّا الدُّنيا فَحَوائِجُ يَقومونَ بِها ، وأمَّا الآخِرَةُ فَإِنَّ أهلَ جَهَنَّمَ قالوا : «فَمَا لَنَا مِن شَـفِعِينَ * وَ لاَ صَدِيقٍ حَمِيمٍ » .
امام صادق عليه السلام : در دنيا بر شمار دوستان بيفزاييد كه در دنيا و آخرت ، سود مى رسانند . امّا در دنيا نيازهايى برمى آورند ، و امّا در آخرت ، دوزخيان مى گويند : «پس ما را نه شفيعانى است و نه دوستى نزديك» .
الإمام الصادق عليه السلام : اِستَكثِروا مِنَ الإِخوانِ ؛ فَإِنَّ لِكُلِّ مُؤمِنٍ دَعوَةً مُستَجابَةً .
امام صادق عليه السلام : بر شمار برادران بيفزاييد كه هر مؤمنى را دعايى اجابت شده است .
امام صادق عليه السلام : هر كس به افزايش شمار برادرانْ رغبت نشان ندهد ، دچار زيان مى شود .
عنه عليه السلام : أكثِروا مُؤاخاةَ المُؤمِنينَ ؛ فَإِنَّ لَهُم عِندَ اللّه ِ تَعالى يَدا يُكافِئُهُم بِها يَومَ القِيامَةِ .
امام صادق عليه السلام : بر برادرى [و دوستى] با مؤمنان بيفزاييد كه آنان را نزد خدا دست توانى است كه روز قيامت ، بدان پاداششان مى دهد .
الإمام الصادق عليه السلام : خَمسَةٌ لا يَنامونَ : الهامُّ بِدَمٍ يَسفِكُهُ ، وذُو المالِ الكَثيرِ لا أمينَ لَهُ ، وَالقائِلُ فِي النّاسِ الزّورَ وَالبُهتانَ عَن عَرَضٍ مِنَ الدُّنيا يَنالُهُ ، وَالمَأخوذُ بِالمالِ الكَثيرِ ولا مالَ لَهُ ، وَالمُحِبُّ حَبيبا يَتَوَقَّعُ فِراقَهُ .
امام صادق عليه السلام : پنج تن خواب ندارند : آن كه در پى ريختن خونى است؛ شخص بسيار دولتمندى كه امينى ندارد ؛ آن كه براى به چنگ آوردن متاع دنيا ، ميان مردم به باطل و بهتان سخن مى گويد ؛ آن كه ناگزير از پرداخت مالى فراوان است و هيچ مالى ندارد ؛ و دوستدارى كه در آستانه جدايى دوست خود است.
الإمام الصادق عليه السلام : لا يَنبَغي لِمَن لَم يَكُن عالِما أن يُعَدَّ سَعيدا ، ولا لِمَن لَم يَكُن
وَدودا أن يُعَدَّ حَميدا .
امام صادق عليه السلام : سزاوار نيست آن كس كه دانا نيست ، نيك بخت ، و آن كس كه
پُر محبّت نيست ، ستوده به شمار آيند .
عنه عليه السلام : رَحِمَ اللّه ُ عَبدا اِجتَرَّ مَوَدَّةَ النّاسِ إلى نَفسِهِ ؛ حَدِّثوهُم بِما يَعرِفونَ ، وَاستُروا عَنهُم ما يُنكِرونَ .
امام صادق عليه السلام : خداوند رحمت كند بنده اى را كه دوستى مردم را به سوى خود جلب كند . با آنان (مخالفان) ، از آنچه نيك مى شمارند ، سخن بگوييد و آنچه را براى آنان خوشايند نيست نهان داريد .
الإمام الصادق عليه السلام : لا يَزالُ إبليسُ فَرِحا مَا اهتَجَرَ المُسلِمانِ ، فَإِذَا التَقَيَا اصطَكَّت رُكبَتاهُ ، وتَخَلَّعَت أوصالُهُ ، ونادى : يا وَيلَهُ ، ما لَقِيَ مِنَ الثُّبورِ؟!
امام صادق عليه السلام : تا هنگامى كه دو مسلمان از يكديگر بريده اند ، شيطان ، همواره شادمان است و چون آن دو يكديگر را ديدار كنند ، زانوانش [از ترس ]به يكديگر مى خورد و [گويا] اعضايش از يكديگر جدا مى شود و بانگ مى زند : واى بر من ، چه سان هلاك شدم؟!