معانقه

امام باقر و امام صادق عليهما السلام : هر مؤمنى كه براى ديدن برادر خود بيرون رود و به حقّ او آشنا باشد، خداوند براى هر گامى كه برمى دارد يك ثواب برايش بنويسد و يك گناه از او پاك كند و يك درجه بالا برده شود و چون درِ خانه اش را بكوبد، درهاى آسمان به رويش گشوده گردد و چون با هم رو به رو شوند و دست دهند و يكديگر را در آغوش كشند، خدا رويش را به آنها كند.

امام صادق عليه السلام : هر گاه دو مؤمن معانقه كنند غرق رحمت شوند و هر گاه، به خاطر خداوند، و نه براى غرضى از اغراض دنيوى، يكديگر را در آغوش كشند، به آنها گفته شود : آمرزيده شديد، عمل را از سر گيريد (اعمال بد گذشته شما پاك شد، اعمال خود را دوباره آغاز كنيد).

امام صادق عليه السلام : تحيّتِ كامل به شخصى كه مقيم است (از سفرى برنگشته) دست دادن با اوست و سلامِ كامل براى آن كه از سفر باز آمده معانقه كردن با اوست.