ماه محرم ماه حزن و اندوه

كانَ أبي إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لايُرى ضاحِكا . . . فَإذا كانَ يَومُ العاشِرِ كانَ ذلِكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ و بُكائِهِ؛

امام رضا علیه السلام: چون ماه محرّم مى‏ رسيد، كسى پدرم را خندان نمى‌‏ديد... چون روز دهم فرا مى‏‌رسيد آن روز، روز سوگوارى و اندوه و گريه او بود.

نمایش منبع

امام صادق عليه ‏السلام:

قالَ لُقْمانُ لاِءِبنِهِ: لِلْحاسِدِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَغْتابُ اِذا غابَ، وَ يَتَمَلَّقُ اِذا شَهِدَ وَ يَشْمِتُ بِالْمُصيبَةِ؛

لقمان به پسرش گفت: حسود، سه نشان دارد:پشت سر غيبت مى‏ كند، رو در رو، تملّق و چاپلوسى مى‌كند، و در مصيبت و گرفتارى، زبان به شماتت مى‏‌گشايد.

بحار الانوار: ج 96، ص 206

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685