کتابخانه احادیث شیعه

حديث و آيات: 1714 ـ محمّد ، رسول خدا صلى الله عليه...

قرآن:
(مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّه ِ) . حديث
(لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِين رَؤُوفٌ رَحِيمٌ) . حديث
(يَا أَيُّهَا النِّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدا وَمُبَشِّرا وَنَذِيرا * ودَاعِيا إِلَى اللّه ِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجا مُنِيرا) . حديث
«محمّد رسول خداست».
«هر آينه رسولى از خود شما برايتان مبعوث شد كه آنچه شما را رنج مى دهد بر او گران مى آيد. سخت به شما دلبسته است و نسبت به مؤمنان رؤوف و مهربان است...».
«هان اى پيامبر! ما تو را گواه و نويد دهنده و هشدار دهنده فرستاديم. و كسى كه به اذن خدا به سوى او دعوت مى كند و چراغى روشنى بخش».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لَمّا سألَهُ يَهوديٌّ عَن وَجهِ تَسمِيَتِهِ بمُحمّدٍ وأحمَدَ وأبي القاسِمِ وبَشيرٍ ونَذيرٍ وداعٍ ؟ ـ : أمّا مُحمّدٌ فإنّي مَحمودٌ في الأرضِ ، وأمّا أحمَدُ فإنّي مَحمودٌ فيالسَّماءِ ، وأمّا أبو القاسِمِ فإنَّ اللّه َ عَزَّوجلَ يَقسِمُ يَومَ القِيامَةِ قِسمَةَ النّارِ ؛ فمَن كَفَرَ بِي مِن الأوَّلينَ والآخِرينَ ففي النّارِ ، ويَقسِمُ قِسمَةَ الجَنّةِ ؛ فمَن آمَنَ بي وأقَرَّ بِنُبُوَّتي ففي الجَنّةِ . وأمّا الدّاعي فإنّي أدعُو النّاسَ إلى دِينِ ربّي عَزَّوجلَّ ، وأمّا النَّذيرُ فإنّي اُنذِرُ بالنّارِ مَن عَصاني ، وأمّا البَشيرُ فإنّي اُبشِّرُ بالجَنّةِ مَن أطاعَني . حديث
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال مردىيهودى از علّت نامگذارى ايشان به محمّد و احمد و ابوالقاسم و بشير و نذير و داعى ـ فرمود : امّا محمّد، از آن روست كه من در زمين ستوده ام. اما احمد، از آن روست كه من در آسمان ستوده ام. اما ابوالقاسم، از آن روست كه خداوند عز و جل روز قيامت قسمت آتش را جدا مى كند و هر كه، از اولين و آخرين انسان ها، به من كافر شده باشد جايش در آتش است و قسمت بهشت را جدا مى سازد و هركه به من ايمان آورده و به نبوّت من اقرار كرده باشد، جايش در بهشت است. اما داعى، از آن روست كه من مردم را به دين پروردگارم عز و جل دعوت مى كنم. اما نذير، از آن روست كه هركس نافرمانيم كند او را به آتش بيم مى دهم و اما بشير، از آن روست كه هركس اطاعتم كند، او را به بهشت بشارت مى دهم.
نمایش منبع


حدیث روز

امام كاظم علیه السلام:

طُوبى لِشيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكينَ بِحُبِّنا فى غَيْبَةِ قائِمنا اَلثّابِتينَ عَلى مُوالاتِنا وَ الْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِنا اُولئِكَ مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ وَ قَدْ رَضُوا بِنا اَئِمَّةً وَ رَضينا بِهِمْ شيعَةً وَ طُوبى لَهُمْ، هُمْ وَ اللّه‏ِ مَعَنا فى دَرَجَتِنا يَوْمَ الْقِيامِةِ؛

خوش به حال شيعيان ما كه در زمان غيبت قائم ما به دوستى ما چنگ مى ‏زنند و در دوستى ما و برائت از دشمنان ما استوارند آنها از ما و ما از آنها هستيم، آنها به پيشوائى ما راضى شدند و ما هم به شيعه بودن آنها راضى و خشنوديم و خوشا به حال آنها، به خدا قسـم آنها در روز قيامت با ما و مرتبه ما هستند.

بحارالأنوار: ج 51، ص 151

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838