اندرزهاى امام صادق عليه السلام

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لِرجُلٍ سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ : إن كانَ اللّه ُ تباركَ و تعالى قَد تَكفَّلَ بِالرِّزقِ فاهتِمامُكَ لِما ذا؟! و إن كانَ الرِّزقُ مَقسوما فالحِرصُ لِما ذا ؟! و إن كانَ الحِسابُ حَقّا فالجَمعُ لِما ذا ؟! .

امام صادق عليه السلام ـ به مردى كه تقاضاى پندى كرد ـ فرمود : اگر خداوند تبارك و تعالى روزى [رساندن ]را به عهده گرفته است، پس غم روزى خوردن تو از بهر چيست؟! و اگر روزى قسمت شده است ، پس حرص چه معنا دارد؟! و اگر حسابرسى راست است، پس گرد آوردن [مال و ثروت ]چيست؟!

نمایش منبع

عنه عليه السلام : اِسمَعوا مِنّي كَلاما هُو خَيرٌ لَكُم مِن الدُّهمِ المُوقَفَةِ : لا يَتَكَلَّمْ أحَدُكُم بِما لا يَعنيهِ ، وَ لْيَدَعْ كَثيرا مِن الكَلامِ فيما يَعنيهِ .

امام صادق عليه السلام : سخنى از من بشنويد كه آن براى شما بهتر از اسبان خاكسترى رنگ است كه دست و پاهايشان خطوط سياه دارد: هيچ يك از شما سخن بيهوده نگويد و از پُر گفتن سخنان مفيد هم خوددارى ورزد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ لِجابِرٍ ، لَمّا سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ : يا جابِرُ ، اِجعَلِ الدُّنيا مالاً أصَبتَهُ في مَنامِكَ ثُمّ انتَبَهتَ و لَيسَ مَعَكَ مِنهُ شَيءٌ ، هَل هُو إلاّ ثَوبٌ تَلبَسُهُ فتُبلِيهِ أو طَعامٌ يَعودُ بَعدُ إلى ما تَعلَمُ ؟! فالعَجَبُ لِقَومٍ حُبِسَ أوَّلُهُم عَن آخِرِهِم ، ثُمّ نُودِيَ فِيهِم بِالرَّحيلِ و هُم في غَفلَةٍ يَلعَبونَ ! .

امام صادق عليه السلام ـ به جابر كه از ايشان اندرزى خواست ـ فرمود : اى جابر! دنيا را [چونان ]مالى بدان كه در عالم خواب به دست مى آورى و چون بيدار مى شوى چيزى از آن نيست . آيا نصيب تو از دنيا چيزى جز همان جامه اى است كه مى پوشى و كهنه اش مى كنى، يا همان خوراكى است كه[مى خورى و سپس] به آن تبديل مى شود كه خود مى دانى؟! پس، شگفت از مردمى است كه اوّلين هاى آنان از آخرين هايشان گرفته شده اند (از ميان آنان رفته اند) و آنگاه در ميان ايشان بانگ رحيل سر داده شده است، ليكن همچنان بى خبر، سرگرم بازى اند.

نمایش منبع

فهرست میزان الحکمه ج13

امام كاظم علیه السلام:

طُوبى لِشيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكينَ بِحُبِّنا فى غَيْبَةِ قائِمنا اَلثّابِتينَ عَلى مُوالاتِنا وَ الْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِنا اُولئِكَ مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ وَ قَدْ رَضُوا بِنا اَئِمَّةً وَ رَضينا بِهِمْ شيعَةً وَ طُوبى لَهُمْ، هُمْ وَ اللّه‏ِ مَعَنا فى دَرَجَتِنا يَوْمَ الْقِيامِةِ؛

خوش به حال شيعيان ما كه در زمان غيبت قائم ما به دوستى ما چنگ مى ‏زنند و در دوستى ما و برائت از دشمنان ما استوارند آنها از ما و ما از آنها هستيم، آنها به پيشوائى ما راضى شدند و ما هم به شيعه بودن آنها راضى و خشنوديم و خوشا به حال آنها، به خدا قسـم آنها در روز قيامت با ما و مرتبه ما هستند.

بحارالأنوار: ج 51، ص 151

ادامــه »

:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::

ادامــه »

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838