1302 ـ آنچه در معاشرت با مردم سزاواراست

راوی:

مَرَّ برسولِ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله رجُلٌ و هو في أصْحابِهِ، فقالَ بعضُ القَومِ: مَجْنونٌ! فقالَ النّبيٌّ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله: بَلْ هذا رجُلٌ مُصابٌ، إنّما المَجْنونُ عَبدٌ أو أمَةٌ أبْلَيا شَبابَهُما في غَيرِ طاعةِ اللّه‏ِ؛

پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله با اصحاب‏ خود بود كه مردى به آنان برخورد. يكى از اصحاب گفت: اين مرد ديوانه است. پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمود: نه، او آسيب‌ديده است. ديوانه آن مرد يا زنى است كه جوانى‏‌اش را در راهى جز طاعت خدا صرف كرده باشد.

مشكاة الأنوار: ص 294 ح 898