حديث و آيات: ولايت

عنه صلي الله عليه و آله : مَن أرادَ أن يَحيا حَياتي ويَموتَ ميتَتي ويَدخُلَ جَنَّةَ عَدنٍ الَّتي غَرَسَهَا اللّه ُ رَبّي بِيَدِهِ ، فَليَتَوَلَّ عَلِيَّ بنَ أبي طالِبٍ، وَليَتَوَلَّ وَلِيَّهُ، وَليُعادِ عَدُوَّهُ، وَليُسَلِّم لِلأَوصِياءِ مِن بَعدِهِ ، فَإِنَّهُم عِترَتي مِن لَحمي ودَمي ، أعطاهُمُ اللّه ُ فَهمي وعِلمي . إلَى اللّه ِ أشكو (أمرَ) اُمَّتِيَ المُنكِرينَ لِفَضلِهِم ، القاطِعينَ فيهِم صِلَتي . وايمُ اللّه ِ ، لَيَقتُلُنَّ ابنَيَّ ، لا أنالَهُمُ اللّه ُ شَفاعَتي .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هركه مى خواهد چون من زندگى كند و مانند من بميرد و به بهشت برينى كه پروردگارم خدا با دست [قدرت] خود آن را نشانده است درآيد بايد ولايت على بن ابى طالب را بپذيرد و با دوست او دوستى كند و با دشمنش دشمنى و در برابر اوصياى پس از او گردن نهد؛ زيرا كه آنان عترت من و از گوشت و خون من هستند، خداوند فهم و دانش مرا به آنان عطا فرموده است. به خدا شكوه مى كنم از دست آن امتم كه فضيلت ايشان را منكر شوند و حرمت خويشاوندى من با آنان را نگه ندارند، به خدا سوگند كه اينان فرزند مرا مى كشند، خدا شفاعتم را شامل حال آنان نكناد.

نمایش منبع

بازگشت به : ولايت