حديث و آيات: 14. از خدا بخواهيد

8 امام على عليه السلام : ما زالَتْ نِعْمَةٌ وَ لا نَضارَةُ عَيْشٍ اِلاّ بِذُنوبٍ اِجْتَرَحوا اِنَّ اللّه َ لَيْسَبِظَلاّمٍ لِلْعَبيدِ ، وَ لَوْ اَ نَّهُمُ اسْتَقْبَلوا ذالِكَ بِالدُّعاءِ وَ الاِْنابَةِ لَمْ تَزُل وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذا نَزَلَتْ بِهِمُالنِّقَمُ وَ زالَت عَنْهُمُ النِّعَمُ فَزِعوا اِلَى اللّه ِ عَزَّوجَلَّ بِصِدْقٍ مِن نيّاتِهِمْ وَ لَمْ يَهِنوا وَ لَمْيُسْرِفوا ، لاََصْلَحَ اللّه ُ لَهُمْ كُلَّ فاسِدٍ وَ لَرَدَّ عَلَيْهِمْ كُلَّ صالِحٍ ؛

هيچ نعمت و شادابى زندگى اى نابود نشد، مگر به سبب گناهانى كه صاحبانشمرتكب شدند . خداوند هرگز به بندگان ستم نمى كند . اگر با دعا و ناله به استقبال بلامى رفتند ، آن نعمت ها و خوشى ها نابود نمى شدند ، اگر زمانى كه عذاب برايشان فرودآمد و نعمت هايشان را گرفت، با نيّت پاك به خداوند عزّوجلّ پناه مى بردند و سستى وزياده روى (و ستم بر خويشتن) نمى كردند ، بى گمان خداوند ، نابسامانى آنان را بهسامان مى آورد و خوبى ها را به ايشان بازمى گرداند.