کتابخانه احادیث شیعه

حديث و آيات: تفسير مرگ

الإمامُ الحسنُ عليه السلام ـ أيضا ـ : أعظَمُ سُرورٍ يَرِدُ علَى المؤمنينَ إذ نُقِلوا عن دارِ النَّكَدِ إلى نَعيمِ الأبَدِ ، و أعظَمُ ثُبورٍ يَرِدُ علَى الكافِرينَ إذ نُقِلوا عَن جَنّتِهِم إلى نارٍ لا تَبيدُ و لا تَنفَدُ .حديث
امام حسن عليه السلام ـ نيز در پاسخ به همين پرسش ـ فرمود : بزرگترين شادى اى است كه به مؤمنان مى رسد؛ زيرا از سراى رنج و بدبختى به نعمت جاويدان منتقل مى شوند و بزرگترين هلاكتى است كه بر كافران در مى رسد؛ زيرا از بهشتشان [در دنياى پُر ناز و نعمت] به سوى آتشى برده مى شوند كه از ميان نمى رود و به پايان نمى رسد.
نمایش منبع


حدیث روز

امام صادق علیه السلام:

مَن ذُكِرنا عِندَهُ فَفاضَت عَيناهُ حَرَّمَ اللّه‏ُ وَجهَهُ عَلَى النّار؛

‌هركس در نزد او از ما ياد شود و او بگريد، خداوند چهره‌‏اش را بر آتش حرام گرداند.

كامل الزيارات، ص104

چهل حدیث « گهرهای صادقی » علیه السلام

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838