حديث و آيات: آنچه در معاشرت با مردم سزاوار است

راوی:

مَرَّ برسولِ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله رجُلٌ و هو في أصْحابِهِ، فقالَ بعضُ القَومِ: مَجْنونٌ! فقالَ النّبيٌّ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله: بَلْ هذا رجُلٌ مُصابٌ، إنّما المَجْنونُ عَبدٌ أو أمَةٌ أبْلَيا شَبابَهُما في غَيرِ طاعةِ اللّه‏ِ؛

پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله با اصحاب‏ خود بود كه مردى به آنان برخورد. يكى از اصحاب گفت: اين مرد ديوانه است. پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمود: نه، او آسيب ديده است. ديوانه آن مرد يا زنى است كه جوانى‏ اش را در راهى جز طاعت خدا صرف كرده باشد.

مشكاة الأنوار: 294 / 898