حديث و آيات: حكمت زكات

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ اللّه َ فَرَضَ على أغنياءِ الناسِ في أموالِـهِم قَدْرَ الذي يَسَعُ
فُقَراءَهُم ، فإن ضاعَ الفَقيرُ أو أجهَدَ أو عَرِيَ ، فبما يَمنَعُ الغَنيُّ ، و إنّ اللّه َ عزّ و جلّ مُحاسِبٌ الأغنياءَ في ذلكَ يَومَ القِيامَةِ ، و مُعَذِّبُهُم عَذابا ألِيما .

امام على عليه السلام : خداوند در اموال توانگران به اندازه اى كه تهي دستانشان را تأمين كند، حق و حقوق واجب كرد ؛ بنا بر اين ، اگر تهيدست نابود شود، يا در راهِ تأمين معاش خود جان بِكَند ، يا برهنه بماند ، علّتش آن است كه توانگر از پرداخت حقّ او دريغ كرده است . خداوند عزّ و جلّ در روز قيامت توانگران را براى اين كار مؤاخذه مى كند و آنان را عذابى دردناك مى چشاند .

نمایش منبع

بازگشت به : حكمت زكات