حديث و آيات: ج ـ سراى زندگىِ حقيقى

«وَ مَا هَـذِهِ الْحَيَوةُ الدُّنْيَا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الآخِرَةَ لَهِىَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ » .

«اين زندگى دنيا ، جز سرگرمى و بازى نيست و زندگى [حقيقى] ، همانا [در [سراى آخرت است ، اگر مى دانستند»

الإمام عليّ عليه السلام ـ مِن دُعائِهِ يَومَ صِفّينَ ـ : اللّهُمَّ وأسأَلُكَ . . . نَشاطا لِذِكركَ مَا استَعمَرتَني في أرضِكَ ، فَإِذا كانَ ما لابُدَّ مِنهُ المَوتُ فَاجعَل ميتَتي قَتلاً في سَبيلِكَ بِيَدِ شَرِّ خَلقِكَ ، وَاجعَل مَصيري فِي الأَحياءِ المَرزوقينَ عِندَكَ في دارِ الحَيَوانِ.

امام على عليه السلام ـ از دعاى ايشان در روز صفّين ـ : بارخدايا! از تو درخواست مى كنم ... تا وقتى مرا در زمينت سكونت [و عمر] مى دهى ، همواره به ياد خودت كوشا[يم] بدارى . و هر گاه مرگ ـ كه از آن گريزى نيست ـ مرا فرا مى رسد ، مردنم را كشته شدن در راه خودت به دست بدترينْ آفريده ات قرار بده ، و در آن سراى زندگى[ـِ حقيقى] ، مرا در ميان زندگانى كه نزد تو روزى مى خورند ، جاى ده.

نمایش منبع

بازگشت به : ج ـ سراى زندگىِ حقيقى