امام على عليه السلام ـ در توصيه به مأمور جمع آورى زكات ـ نوشت : اموالى را كه از زكات نزد تو گرد آمده است، براى ما بفرست تا آنها را در مواردى كه خداوند دستور داده به مصرف رسانيم. وقتى چارپايان را به امين خود سپردى، به او گوشزد كن كه ميان شتر و كرّه اش جدايى نيفكند و همه شيرشان را ندوشد به طورى كه به بچّه آنها آسيب رسد. از آنها زياد سوارى نگيرد و خسته شان نكند و در سوارى گرفتن از آنها عدالت را رعايت كند و چارپاى خسته و مانده را استراحت دهد و با چارپايى كه سُمش آسيب ديده و از راه مانده است، مدارا كند و به هر آبگيرى كه مى رسد آنها را آب دهد و از زمينهاى سرسبز و علفزار به جاده هاى خشك و خالى نراند و هر از چند گاهى آنها را استراحت دهد و در جاهايى كه آب و علف دارد، به آنها فرصتى دهد [كه آب بياشامند و بچرند]، تا به اذن خداوند با تنى فربه و چاق و نا خسته و نا رنجور به دست ما رسند.