البداية والنهاية عَن عُبَيد بن عُمَير :قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ : ... يا بُنَيَّ ، لا تَجلِس فِي المَجلِسِ الَّذي لا يُذكَرُ اللّه ُ فيهِ، فَإِنَّكَ إن تَكُ عالِما لا يَنفَعكَ عِلمُكَ، وإن تَكُ غَبِيّاً يَزيدوكَ غُبِيّاً ، وإن يُطلِعِ اللّه ُ إلَيهِم بَعدَ ذلِكَ بِسَخَطٍ يُصيبُكَ مَعَهُم .

البداية و النهاية ـ به نقل از عُبَيد بن عُمَير ـ : لقمان به پسرش گفت: «... اى پسرم! در مجلسى كه خدا در آن ياد نمى شود، ننشين؛ زيرا اگر تو عالم باشى، علمت تو را سودى نمى رسانَد و اگر كودن باشى،[اهل آن مجلس ]بر كودنىِ تو مى افزايد، و اگر خداوند بعد از آن، با سخطش با آنان رفتار كند، تو را هم در بر گيرد.

نمایش منبع

حكمت نامه لقمان