احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث

امام صادق عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله جز با توفيق [خداوند ]ندانست كه جبرئيل از جانب خداوند عزّ و جلّ آمده است.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «توفيق من جز به [يارى] خدا نيست» و آيه «اگر خدا شما را يارى كند هيچ كس بر شما غالب نخواهد شد و اگر وا گذاردتان چه كسى بعد از او شما را يارى خواهد كرد؟ و مؤمنان بايد فقط به خدا توكّل كنند» ـ فرمود : هرگاه بنده طاعتى را كه خداوند عزّ و جلّ بدان فرمان داده است انجام دهد، عمل او موافق فرمان خداوند عزّ و جلّ مى باشد و بدين سبب بنده را موفّق ناميده اند و هرگاه بنده بخواهد در موردى نافرمانى خداوند كند و خداى تبارك و تعالى ميان او و آن معصيت حايل شود و در نتيجه بنده آن را مرتكب نشود اين ترك گناه او به توفيق خداوند تبارك و تعالى بوده است. اما هرگاه جلو او را از آن معصيت نگيرد و به حال خود رهايش كند تا مرتكب آن گناه شود، خداوند او را وا گذارده و ياريش نرسانده و توفيقش نداده است.

امام صادق عليه السلام : سه چيز است كه هيچ كس در آنها معذور نيست: برگرداندن امانت به نيك و بد، وفاى به عهد با نيك و بد ، و خوشرفتارى با پدر و مادر، خوب باشند يا بد.

امام صادق عليه السلام : پنج چيز چنانند كه من مى گويم: نه بخيل را آسايش است و نه حسود را خوشى و نه شاهان را وفادارى و نه دروغگو را انسانيت و نه نابخرد را سرورى.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از زيباترين خصلت هاى انسان ـ فرمود : وقارِ بى هيبت، و بخشش بدون چشمداشت به پاداش، و سرگرم شدن به غير متاع دنيا.

امام صادق عليه السلام : مؤمن بايد هشت خصلت داشته باشد: در تكان ها با وقار و پابرجا باشد، در گرفتارى شكيبا و در خوشى و آسايش سپاسگزار، به آنچه خداوند روزيش فرموده خرسند باشد، به دشمنان ستم نكند، و براى دوستان با تكلّف كارى را انجام ندهد، . بدنش از او در رنج و زحمت باشد و مردم از او در آسايش.

امام صادق عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله غنايم را تقسيم كرد و يك قطعه زمين به على رسيد. على دستور داد در آن زمين چشمه اى حفر كنند و چشمه به آب رسيد و مانند گردن شتر از آن آب به آسمان فوران كرد، لذا حضرت آن را «عين ينبع (چشمه جوشان)» ناميد. كسى آمد كه به آن حضرت مژده دهد. حضرت فرمود: وارث را بشارت ده! اين صدقه اى است قطعى و مسلّم براى حاجيان خانه خدا و مسافران راه آن. نه فروختنى است نه بخشيدنى و نه ارث بردنى. پس هركه آن را بفروشد يا ببخشد لعنت خدا و فرشتگان و مردم همه بر او باد و خداوند از او هيچ توبه و فديه اى نپذيرد.

امام صادق عليه السلام : هر كه از خدا پروا كند خداوند او را حفظ نمايد.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «در حقيقت ، كسانى كه [از خدا ]پروا دارند ، چون وسوسه اى از شيطان بديشان رسد» ـ فرمود : مقصود گناه است كه كسى قصد انجام آن را مى كند، اما خدا را به ياد مى آورد، و آن را رها مى كند.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از معناى «طائف» در آيه ياد شده ـ فرمود : مقصود گناه و بدى است كه آدمى قصد انجام آن را مى كند، اما خدا را به ياد مى آورد و چشمش باز مى شود و از آن صرف نظر مى كند.