احادیث امام حسین علیه السلام321 حدیث

امام حسين عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال پدر بزرگوارش از معناى سرورى ـ فرمود : كمك كردن به عشيره و به دوش كشيدن خسارتها و جرايم آنها .

امام حسين عليه السلام : همنشينى با فرومايگان بدى است .

امام حسين عليه السلام : على عليه السلام در مسجد كوفه بود كه مردى شامى برخاست و پرسيد : كه نخستين بار چه كسى شعر گفت ، حضرت فرمود : آدم عليه السلام . پرسيد : چه شعرى گفت ؛ حضرت فرمود : وقتى از آسمان به زمين فرود آورده شد و خاك آن و گستردگى و هوايش و كشته شدن هابيل به دست قابيل را ديد ، گفت :
سرزمينها و ساكنان آنها دگرگون شده است/
و روى زمين غبار آلود و زشت است
هر آنچه رنگ و بويى دارد تغيير كرده است/
و شادى چهره نمكين كم شده است .

امام حسين عليه السلام ـ در دعاى روز عرفه ـ گفت : بار خدايا! كارى كن كه از تو چنان بترسم كه گويى مى بينمت، و با تقوا و ترس از خودت خوش بختم گردان، و با معصيت و نا فرمانيت شور بختم مكن .

امام حسين عليه السلام ـ در مسير خود به كربلا ـ فرمود : من مرگ را چيزى جز سعادت و زندگى در كنار ستمگران را چيزى جز ملالت نمى دانم .

امام حسين عليه السلام ـ نيز ـ فرمود : صبح كردم در حالى كه پروردگارى بالاى سرم مى باشد··· [و نظير آنچه برادر بزرگوارش فرموده بيان نمود] .

امام حسين عليه السلام : از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمايد : از خانواده ات شروع كن : مادرت ، پدرت ، خواهرت و برادرت ؛ سپس به كسانى كه در مرتبه بعد و بعدتر قرار دارند [صدقه بده] .

امام حسين عليه السلام ـ درباره علّت وجوب روزه ـ فرمود : تا توانگر رنج گرسنگى را بچشد و در نتيجه ، به مستمندان رسيدگى و بخشش كند .

امام حسين عليه السلام : هر كه خدا را چنان كه حق عبادت اوست عبادت كند، خداوند برتر از آرزوها و بيشتر از حدّ كفايتش به او عطا فرمايد .

امام حسين عليه السلام : زنهار از كارى كه از آن پوزش بخواهى؛ زيرا مؤمن نه بدى مى كند و نه پوزش مى خواهد و منافق هر روز بدى مى كند و پوزش مى طلبد.