احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : خداوند عز و جل دنيا را هم به كسى كه دوستش دارد و هم به كسى كه دشمنش مى دارد،مى بخشد؛ امّا ايمان را جز به كسى كه دوستش دارد، نمى بخشد .

امام صادق عليه السلام : خداوند هرگاه بنده اى را دوست بدارد ، فرشته اى به سوى او مى فرستد و مى گويد : «بيمارش كن و بلا را بر او سخت كن . پس هرگاه از
بيمارى بهبود يابد ، او را به سخت تر از آن گرفتار كن و بيمارى را بر او سخت گردان تا مرا ياد كند ؛ زيرا كه من خوش دارم دعايش را بشنوم» .

امام صادق عليه السلام : پاداش بزرگ ، همراه بلاى بزرگ است و خداوند ، مردمى را دوست نمى دارد ، مگر آن كه مبتلايشان مى كند .

امام صادق عليه السلام : هرگاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، عمل به هشت صفت را به او الهام مى فرمايد : چشمْ فرو پوشيدن از گناهان ، ترس از خداوند عز و جل ، شرم ، بردبارى ، شكيبايى ، امانتدارى ، راستى و بخشندگى .

امام صادق عليه السلام : از جمله آنچه خداوند به موسى عليه السلام وحى كرد و در تورات بر او نازل فرمود ، اين بود : «من خدايى هستم كه جز من خدايى نيست . خلق را آفريدم و خير را آفريدم و عمل به آن را بر دستان آن كه دوست دارم ، جارى ساختم . پس خوشا به حال آن كه خير را بر دستانش جارى مى سازم !» .

امام صادق عليه السلام : فقر ، همچون شهادت ، در خزانه خداوند است و آن را جز به بندگان مؤمنى كه دوستشان دارد ، نمى بخشد .

امام صادق عليه السلام : در جوانى ، سخت در عبادت كوشا بودم . پدرم به من فرمود : «پسركم ! كمتر از آنچه مى بينم ، خودت را رنجه ساز كه خداوند عز و جل هرگاه بنده اى را دوست بدارد ، از او به كم ، خشنود مى شود» .

امام صادق عليه السلام : خداوند عز و جلهرگاه بنده اى را دوست بدارد و او اندك كار خيرى انجام دهد ، در برابر آن اندك ، به او پاداشِ بسيار مى دهد و دادن پاداش بسيار در برابر كارِ اندك ، بر او سنگين نمى آيد .

امام صادق عليه السلام : هرگاه خداوند متعال ، بنده اى را دوست بدارد ، فرمانبرى را به او الهام مى كند ، قناعت را همراهش مى سازد ، فهم عميق در دين را ارزانى اش مى دارد و با يقين ، او را نيرومند مى كند . در نتيجه آن بنده به روزىِ مورد نيازش بسنده مى كند و لباس عفّت مى پوشد .
و هرگاه خداوند ، بنده اى را دشمن بدارد ، مال را محبوبش مى گرداند و آرزوهايش را مى گستراند و دنياخواهى را به او الهام مى كند و او را به هواى نفسش وا مى گذارد . در نتيجه ، آن بنده بر توسن سركشى مى نشيند ، دامنه فساد را مى گسترانَد و به بندگان ، ستم مى كند .

امام صادق عليه السلام : خداوند ، هرگاه بنده اى را دوست بدارد ، او را از گناهان ، حفظ مى كند ، و بى نيازى اش را در جانش قرار مى دهد ، و پاداشش را برابر چشمانش مى نهد .