امام على عليه السلام : از پيشينيان خود پند گيريد، پيش از آنكه آيندگان از شما پند گيرند.
عنه عليه السلام : فاعتَبِروا بما أصابَ الاُمَمَ المُستَكبِرينَ مِن قَبلِكُم مِن بَأسِ اللّه ِ و صَولاتِهِ ، و وَقائعهِ و مَثُلاتِهِ ، و اتَّعِظوا بِمَثاوِي خُدودِهِم و مَصارِعِ جُنوبِهِم .
امام على عليه السلام : از عذاب خدا و سختگيرى هاى او و خوارى و كيفرهاى او كه بر سر امّت هاى گردن كشِ پيش از شما آمده است عبرت گيريد و از جاى فرود گونه هايشان و از قرارگاه پهلوهايشان پند آموزيد.
عنه عليه السلام : و اتَّعِظوا فيها [أي في الدُّنيا ]بالّذينَ قالُوا : «مَنْ أشَدُّ مِنّا قُوَّةً» .
حُمِلوا
إلى قُبورِهِم فلا يُدْعَونَ رُكبانا ، اُنزِلوا الأجْداثَ فلا يُدعَونَ ضِيفانا .
امام على عليه السلام : در اين دنيا، از كسانى كه نداى «نيرومندتر از ما چه كسى است؟» سر مى دادند پند گيريد كه [سوار بر دوش ها] به سوى گورها برده شدند، اما سواره خوانده نمى شدند و بر گورها وارد شدند، ليكن ميهمان نام نداشتند.
امام على عليه السلام : هر كه از مردم پند نگيرد، خداوند او را مايه پند مردم قرار دهد.
امام على عليه السلام : از ديگرى پند بگير و مايه پند و عبرت ديگرى مباش.
امام على عليه السلام : هوش و توانايى فهميدن اندرزها از عواملى است كه آدمى را به پرهيز از خطا فرا مى خواند.
امام على عليه السلام : خردمند كسى است كه از ديگران پند گيرد.
امام على عليه السلام : كسى كه تو را اندرز دهد، به تو خوبى كرده است.
امام على عليه السلام : كسى را كه به تو اندرز مى دهد، از خود مَران.
امام على عليه السلام : توفيق، عنايت [الهى ]است.