امام على عليه السلام : براستى كه در هر چيزى براى خردمندان و پند آموزان، پند و عبرتى است.
امام على عليه السلام : انسان زيرك، از هر چيزى پندى مى آموزد.
امام على عليه السلام : هر كه انديشه اى داشته باشد، براى او در هر چيزى عبرتى است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أبلَغُ العِظاتِ النَّظَرُ إلى مَصارِعِ الأمواتِ و الاعتِبارُ بمَصائرِ الآباءِ و الاُمَّهاتِ .
امام على عليه السلام : رساترين پندها نگريستن به آرامگاه مردگان و درس گرفتن از سرنوشت پدران و مادران است.
امام على عليه السلام : رساترين پندها عبرت گرفتن از آرامگاه هاى مردگان است.
عنه عليه السلام : أبلَغُ ناصِحٍ لَكَ الدُّنيا لَوِ انتَصَحتَ بِما تُريكَ مِن تَغايُرِ الحالاتِ ، و تُؤذِنُكَ بهِ
مِن البَينِ و الشَّتاتِ .
امام على عليه السلام : گوياترين پند گو براى تو دنياست، اگر از دگرگونى احوالى كه به تو نشان مى دهد و از جدايى ها و پراكندگى هايى كه به تو خبر مى دهد، پند گيرى.
امام على عليه السلام : خداوند پاك هيچ كس را به چيزى چون اين قرآن اندرز نداده است.
امام على عليه السلام : هيچ واعظى تأثير گذارتر از خيرخواهى نيست.
عنه عليه السلام ـ قَبلَ شَهادَتِهِ ـ : لِيَعِظْكُم هُدُوِّي ، و خُفوتُ إطراقي ، و سُكونُ أطرافي ؛ فإنّهُ أوعَظُ لِلمُعتَبِرينَ مِن المَنطِقِ البَليغِ و القَولِ المَسموعِ .
امام على عليه السلام ـ پيش از شهادت ـ فرمود : بى حركت افتادن من و برهم بودن چشمانم و آرام گرفتن اندام هايم، بايد شما را پند دهد؛ زيرا كه اينها براى عبرت آموزان از هر گفتار بليغ و از هر سخن پذيرفتنى، پند آموزترند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : فاتَّقُوا اللّه َ الّذي نَفَعَكُم
بمَوعِظَتِهِ ، وَ وعَظَكُم برِسالَتِهِ ، و امتَنَّ علَيكُم بنِعمَتِهِ ، فَعَبِّدوا أنفُسَكُم لعِبادَتِهِ ، و اخرُجوا إلَيهِ مِن حَقِّ طاعَتِهِ .
امام على عليه السلام : پس، پروا كنيد از خدايى كه با اندرزِ خود شما را سود بخشيد و با پيام خويش شما را اندرز داد و با نعمتش بر شما منّت نهاد. پس، جان هاى خود را به عبادت و بندگى او در آوريد و حقّ طاعت او را بگزاريد.