- صفحه اصلی
- لیست کتابهای حدیث
- فهرست میزان الحکمه ج11
- اِرميا عليه السلام
اِرميا عليه السلام
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أوحَى اللّه ُ إلى أخي العُزَيرِ: يا عُزَيرُ ، إن أصابَتكَ مُصيبَةٌ فلا تَشكُني إلى خَلقي ، فقد أصابَني مِنكَ مَصائبُ كَثيرَةٌ و لَم أشكُكَ إلى مَلائكتي
يا عُزَيرُ ، اعصِني بقَدرِ طاقَتِكَ على عَذابي ، و سَلْني حَوائجَكَ على مِقدارِ عَمَلِكَ ، و لا تأمَنْ مَكري حتّى تَدخُلَ جَنَّتي ، فاهتَزَّ عُزَيرٌ يَبكي ، فأوحَى اللّه ُ إلَيهِ : لا تَبكِ يا عُزَيرُ ! فإن عَصَيتَني بجَهلِكَ غَفَرتُ لكَ بحِلمي ؛ لأنّي حَليمٌ لا أعجَلُ بالعُقوبَةِ على عِبادي و أنا أرحَمُ الرّاحِمينَ .
يا عُزَيرُ ، اعصِني بقَدرِ طاقَتِكَ على عَذابي ، و سَلْني حَوائجَكَ على مِقدارِ عَمَلِكَ ، و لا تأمَنْ مَكري حتّى تَدخُلَ جَنَّتي ، فاهتَزَّ عُزَيرٌ يَبكي ، فأوحَى اللّه ُ إلَيهِ : لا تَبكِ يا عُزَيرُ ! فإن عَصَيتَني بجَهلِكَ غَفَرتُ لكَ بحِلمي ؛ لأنّي حَليمٌ لا أعجَلُ بالعُقوبَةِ على عِبادي و أنا أرحَمُ الرّاحِمينَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند به برادرم عزير، وحى فرمود: اى عزير! اگر گرفتارى و مصيبتى به تو رسيد از من نزد خَلقم شكايت مكن؛ زيرا از تو نيز مصائب زيادى به من رسيده و من از تو نزد فرشتگانم شكايت نكرده ام
اى عزير! به اندازه تحمّلت در برابر عذاب من، مرا نافرمانى كن و نيازهايت را به اندازه عملت از من بخواه و از مكر من آسوده خاطر مباش، تا به بهشت من درآيى. عزير بر خود لرزيد و گريست. خداوند به او وحى فرمود : اى عزير! گريه مكن؛ زيرا اگر از روى نادانيت مرا نافرمانى كردى، من با بردبارى خود تو را مى بخشم؛ چرا كه من بردبارم و در كيفر بندگانم شتاب نمى ورزم و من مهربانترين مهربانانم.
اى عزير! به اندازه تحمّلت در برابر عذاب من، مرا نافرمانى كن و نيازهايت را به اندازه عملت از من بخواه و از مكر من آسوده خاطر مباش، تا به بهشت من درآيى. عزير بر خود لرزيد و گريست. خداوند به او وحى فرمود : اى عزير! گريه مكن؛ زيرا اگر از روى نادانيت مرا نافرمانى كردى، من با بردبارى خود تو را مى بخشم؛ چرا كه من بردبارم و در كيفر بندگانم شتاب نمى ورزم و من مهربانترين مهربانانم.
نمایش منبع
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ لَمّا سَألَهُ عالِمٌ نَصرانِيٌّ عن رجُلٍ دَنا مِنِ امرأتِهِ فحَملَت باثنَينِ ، حَمَلَتهُما جَميعا في ساعَةٍ واحِدَةٍ ، و وَلَدَتهُما في ساعَةٍ واحِدَةٍ ، و ماتا في ساعَةٍ واحِدَةٍ ، و دُفِنا في قَبرٍ واحِدٍ ، عاشَ أحَدُهُما خَمسينَ و مِائَةَ سَنَةٍ و عاشَ الآخَرُ خَمسِينَ سَنَةً ، مَن هُما ؟ ـ : عُزَيرٌ و عُزرَةُ ، كانا حَمَلَت اُمُّهُما بِهما على ما وَصَفتَ و وَضَعَتهُما على ما وَصَفتَ و عاشَ عُزَيرٌ و عُزرَةُ كذا و كذا سَنَةً ، ثُمّ أماتَ اللّه ُ تباركَ و تعالى عُزَيرا مِائةَ سَنَةٍ ، ثُمّ بُعِثَ و عاشَ مَع عُزرَةَ هذهِ الخَمسينَ سَنَةً ، و ماتا كِلاهُما في ساعَةٍ واحِدَةٍ .
امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به عالمى نصرانى كه از ايشان پرسيد : مردى با زنش مقاربت كرد و زن دو قلو حامله شد. هر دوى آنها را همزمان باردار شد و همزمان زاييد و آن دو همزمان مردند و هر دو در يك قبر دفن شدند. امّا يكى از آنها صد و پنجاه سال عمر كرد و ديگرى پنجاه سال. اين دو چه كسانى بودند؟ ـ فرمود : عُزير و عزره. مادرشان، همان طور كه تو گفتى، آن دو را همزمان حامله شد و همان طور كه گفتى همزمان زاييدشان و عزير و عزره چندين و چند سال زندگى كردند. سپس خداوند تبارك و تعالى عزير را به مدّت صد سال ميراند و آن گاه دوباره زنده شد و پنجاه سال با عزره زندگى كرد و هر دو در يك ساعت مردند.
نمایش منبع
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : أماتَ اللّه ُ إرمياءَ النَّبيَّ عليه السلام الّذي نَظَرَ إلى خَرابِ بَيتِ المَقدِسِ و ما حَولَهُ حِينَ غَزاهُم بُختُ نَصَّرُ ، و قالَ : أنَّى يُحيي هذهِ اللّه ُ بَعدَ مَوتِها ؟! فأماتَهُ اللّه ُ مِائةَ عامٍ ثُمّ أحياهُ ، و نَظَرَ إلى أعضائهِ كيفَ تَلتَئمُ و كيفَ تَلبَسُ اللَّحمَ ، و إلى مَفاصِلِهِ و عُروقِهِ كَيفَ تُوصَلُ ، فلَمّا استَوى قاعِدا قالَ : «أعْلَمُ
أنّ اللّه َ على كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ» . .
امام صادق عليه السلام : هنگامى كه ارمياى نبىّ به ويرانه هاى بيت المقدس و پيرامونش كه بخت نصّر در جنگ با يهود ويرانش كرده بود، نگاهى افكند و گفت : چگونه خداوند اين ها را پس از مرگشان زنده مى كند؟ خداوند او را به مدّت صد سال ميراند و سپس زنده اش كرد و او اعضايش را ديد كه چگونه به هم مى پيوندند و چگونه گوشت بر آنها مى رويد و چگونه بندها و رگ هايش به هم وصل مى شود. پس چون
راست نشست گفت : «مى دانم كه خدا بر هر كارى تواناست».
نمایش منبع
امام كاظم علیه السلام:
طُوبى لِشيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكينَ بِحُبِّنا فى غَيْبَةِ قائِمنا اَلثّابِتينَ عَلى مُوالاتِنا وَ الْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِنا اُولئِكَ مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ وَ قَدْ رَضُوا بِنا اَئِمَّةً وَ رَضينا بِهِمْ شيعَةً وَ طُوبى لَهُمْ، هُمْ وَ اللّهِ مَعَنا فى دَرَجَتِنا يَوْمَ الْقِيامِةِ؛
خوش به حال شيعيان ما كه در زمان غيبت قائم ما به دوستى ما چنگ مى زنند و در دوستى ما و برائت از دشمنان ما استوارند آنها از ما و ما از آنها هستيم، آنها به پيشوائى ما راضى شدند و ما هم به شيعه بودن آنها راضى و خشنوديم و خوشا به حال آنها، به خدا قسـم آنها در روز قيامت با ما و مرتبه ما هستند.
بحارالأنوار: ج 51، ص 151
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 685
تــعــداد حــدیــث روز : 3838