اشارت هاى قرآن

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ اللّه َ بَعَثَ نَبيَّهُ ب«إيّاكَ أعني و اسمَعي يا جارَة» .

امام صادق عليه السلام : خداوند پيامبر خود را بر طبق ضرب المثل «به در مى گويم كه ديوار بشنود»، مبعوث كرده است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : نَزَلَ القرآنُ ب«إيّاكَ أعني و اسمَعي يا جارَة» .

امام صادق عليه السلام : قرآن مطابق ضرب المثل «به در مى گويم كه ديوار بشنود»، نازل شده است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : ما عاتَبَ اللّه ُ نَبيَّهُ فهو يَعني بهِ مَن قد مَضى في القرآنِ مِثلُ قَولِهِ : «و لو لا أنْ ثَبَّتْناكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إلَيهِم شَيئا قَليلاً» .عَنى بذلكَ غَيرَهُ .

امام صادق عليه السلام : هر چه خداوند عزّ و جلّ به پيامبرش عتاب فرموده، مقصود از آن ديگران است، مانند اين سخن خداوند كه: «و اگر نبود كه ما تو را استوار گردانيديم، نزديك بود كه به سوى آنها اندكى متمايل شوى»، مقصود از اين كلام [عتاب ]غير پيامبر است.

نمایش منبع

الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «عَفا اللّه ُ عَنكَ لِمَ أذِنْتَ لَهُم» . ـ : هذا مِمّا نَزَلَ ب«إيّاكَ أعني و اسمَعي يا جارَة» ··· و كذلكَ قولُهُ عَزَّ و جلَّ : «لَئنْ أشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَ لَتَكونَنَّ مِنَ الخَاسِرينَ» .و قولُهُ عَزَّ و جلَّ : «و لَو لا أنْ ثَبَّتْناكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إلَيْهِمْ شَيئا قَليلاً» .

امام رضا عليه السلام ـ درباره آيه «خدا تو را ببخشد چرا به آنها اجازه دادى» ـ فرمود : اين از جمله آياتى است كه طبق ضرب المثل «به در مى گويم كه ديوار بشنود»، نازل شده است ··· همچنين آيه «اگر شرك آورى، هر آينه عمل تو بر باد رود و مسلّما از زيانكاران خواهى شد» و نيز آيه «و اگر نبود كه ما تو را استوار گردانيديم، هر آينه نزديك بود كه به سوى آنها اندكى متمايل شوى».

نمایش منبع

فهرست میزان الحکمه ج9

امام كاظم علیه السلام : :

طُوبى لِشيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكينَ بِحُبِّنا فى غَيْبَةِ قائِمنا اَلثّابِتينَ عَلى مُوالاتِنا وَ الْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِنا اُولئِكَ مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ وَ قَدْ رَضُوا بِنا اَئِمَّةً وَ رَضينا بِهِمْ شيعَةً وَ طُوبى لَهُمْ، هُمْ وَ اللّه‏ِ مَعَنا فى دَرَجَتِنا يَوْمَ الْقِيامِةِ؛

خوش به حال شيعيان ما كه در زمان غيبت قائم ما به دوستى ما چنگ مى ‏زنند و در دوستى ما و برائت از دشمنان ما استوارند آنها از ما و ما از آنها هستيم، آنها به پيشوائى ما راضى شدند و ما هم به شيعه بودن آنها راضى و خشنوديم و خوشا به حال آنها، به خدا قسـم آنها در روز قيامت با ما و مرتبه ما هستند.

بحارالأنوار: ج 51، ص 151