کتابخانه احادیث شیعه

احتجاج امام در موضوع دو حَكَم

امام على عليه السلام ـ وقتى كه يكى از اصحابش برخاست و به آن حضرت عرض كرد : ابتدا ما را از پذيرفتن حكميت باز داشتى و سپس دستور دادى آن را بپذيريم . نمى دانيم كدام يك درست تر است ؟ و حضرت دست بر دست زد ـ فرمود : اين [حيرت و سرگشتگى ]سزاى كسى [چون شما] است كه رأى درست را [كه همان رأى من يعنى نهى از پذيرش حكميت بود ]رها كرده است ؛ به خدا سوگند، اگر آنگاه كه به شما فرمان [جنگ با معاويه ]دادم ، شما را به كارى ناخوشايند وا مى داشتم ـ كه خدا خيرى در آن نهاده بود و چون پايدار مى مانديد هدايتتان مى كردم و اگر كج مى رفتيد راستتان مى كردم و اگر سر باز مى زديد مجبورتان مى كردم ـ البته آن روش اطمينان بخش تر بود، اما به كمك چه كسى و يارى خواستن از كه؟!
نمایش منبع
امام على عليه السلام ـ [آن گاه كه] به اردوگاه خوارج، كه بر نپذيرفتن حكميت پافشارى مى كردند ، رفت ـ فرمود : آيا هنگامى كه قرآنها را، از روى حيله و فريب و مكر و خدعه، بر سر نيزه ها كردند نگفتيد : آنها برادران ما و همدينان مايند . از ما خاتمه جنگ را مى خواهند و به كتاب خداوند سبحان روى آورده اند . رأى درست آن است كه خواست آنها را بپذيريم و اندوهشان را بر طرف سازيم؟ آن زمان من به شما گفتم : اين كار آنها ظاهرش ايمان است و باطنش دشمنى ، آغازش دلسوزى است و فرجامش پشيمانى .
نمایش منبع
امام على عليه السلام ـ زمانى كه حكمين را پذيرفت و خوارج گفتند : دو انسان را حَكَم قرار دادى ؟ ـ فرمود : من هيچ مخلوقى را حكم قرار ندادم، بلكه قرآن را داور كردم .
نمایش منبع
امام على عليه السلام : آن گاه رأى بزرگان شما بر اين شد كه دو مرد را انتخاب كردند و ما از آنان پيمان گرفتيم كه در محدوده قرآن عمل كنند و از آن فراتر نروند و زبانشان با قرآن باشد و دلهايشان پيرو آن ؛ اما هر دو از قرآن دست كشيدند و حقّ را فرو گذاشتند، در حالى كه آن را مى ديدند.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام : أصابَكُم حاصِبٌ ، و لا بَقِيَ مِنكُم آثِرٌ (آبِرٌ) ! أ بَعْدَ إيماني باللّه ِ و جِهادي مَعَ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله أشْهَدُ على نَفْسي بالكُفْرِ ؟! لَقد ضَلَلْتُ إذا و مَا أنا مِنَ المُهْتَدِينَ .حديث ، فاُوبُوا شَرَّ مَآبٍ و ارْجِعوا على أثَرِ الأعْقابِ
أمَا إنّكُم سَتَلْقَوْنَ بَعْدي ذُلاًّ شامِلاً ، و سَيْفا قاطِعا ، و أَثَرَةً يَتَّخِذُها الظّالِمونَ فِيكُم سُنَّةً .حديث
امام على عليه السلام : طوفان شن بر شما بوزد و نسلتان بريده شود! آيا پس از ايمان به خدا و جهاد در كنار پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر كفر خويش گواهى دهم ؟ «در اين صورت گمراه باشم و از رهيافتگان نباشم» ؛ به بدترين سرنوشت گرفتار آييد و به راه گذشتگان خود رويد ! بدانيد كه پس از من خوارى و ذلّتى تمام شما را فرا خواهد گرفت و به شمشيرى برّان دچار خواهيد شد و ستمگران، ستم بر شما را شيوه خود خواهند كرد.
نمایش منبع
امام على عليه السلام : من شما را از اين حكميت باز داشتم، اما شما همچون دشمن (مخالف)، از پذيرش دستور من سر باز زديد، تا جايى كه رأى خود را به خواسته شما تغيير دادم كه گروهى سبك سر و نا بخرديد . من براى شما ـ اى ناكسان ـ شر و بدى نياوردم و زيان و ضررى برايتان نخواستم .
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات شرح نهج البلاغة : ذَكرَ أبو جعفرٍ محمّدُ بنُ جريرٍ الطَّبريُّ في «التّاريخ»: أنَّ علِيّا عليه السلام لَمّا دَخَلَ الكوفَةَ دَخَلَها مَعهُ كَثيرٌ مِن الخَوارِجِ ، و تَخَلّفَ مِنهُم بالنُّخَيْلَةِ و غَيرِها خَلْقٌ كَثيرٌ لَم يَدْخُلوها، فدَخَلَ حُرْقوصُ ابنُ زُهَيرٍ السَّعْديُّ و زُرْعَةُ بنُ البُرجِ الطائيُّ ـ و هُما مِن رُؤوسِ الخوارِجِ ـ على عليٍّ عليه السلام ، فقالَ لَهُ حُرْقوصٌ : تُبْ مِن خَطيئَتِكَ ، و اخْرُجْ بِنا إلى مُعاويَةَ نُجَاهِدْهُ ، فقالَ لَه عليٌّ عليه السلام : إنّي كنتُ نَهَيْتُكُم عَنِ الحُكومَةِ فأبَيْتُم ، ثُمّ الآنَ تَجْعَلونَها ذَنْبا ؟! أمَا إنّها لَيستْ بمَعْصيَةٍ ، و لكنّها عَجْزٌ مِن الرّأيِ و ضَعْفٌ في التَّدْبيرِ ، و قد نَهَيْتُكُم عَنهُ . فقالَ زُرعَةُ : أمَا و اللّه ِ لَئنْ لَمْ تَتُبْ مِن تَحْكيمِكَ الرِّجالَ لأقْتُلَنّكَ ، أطلُبُ بذلكَ وَجْهَ اللّه ِ و رِضْوانَهُ ! فقالَ عليٌّ عليه السلام : بُؤْسا لكَ ، ما أشْقاكَ ! كأنّي بِكَ قَتيلاً تَسْفي علَيكَ الرِّياحُ ! قالَ زُرعَةُ : وَدِدْتُ أنَّهُ كانَ ذلكَ ! .حديث
شرح نهج البلاغه : محمّد بن جرير طبرى در «تاريخ» خود مى گويد : وقتى على عليه السلام وارد كوفه شد بسيارى از خوارج با آن حضرت به آن جا آمدند و شمار فراوانى از آنان نيز در نُخَيله و ديگر جاها ماندند و به كوفه نيامدند . حُرقوص بن زهير سعدى و زُرعة بن برج طائى ـ از سران خوارج ـ نزد على عليه السلام آمدند . حرقوص گفت : از گناه خودت توبه كن و با ما بيا تا به جهاد با معاويه رويم . على عليه السلام فرمود : من بودم كه شما را از حكميت باز داشتم، اما شما نپذيرفتيد و اينك آن را گناه مى شماريد؟ بدانيد كه حكميت گناه نبود، بلكه ناشى از ناتوانى رأى و سستى تدبير بود و من شما را از آن بازداشتم. زرعه گفت : به خدا قسم اگر از داور قرار دادن اين مردان توبه نكنى، تو را براى خدا و رضاى الهى مى كشم. على عليه السلام فرمود: بينواى نگون بخت ! گويا كشته تو را مى بينم كه باد بر آن مى وزد ! زرعه گفت : دوست دارم كه چنين باشد!
نمایش منبع
حدیث روز

رسول خدا صلی الله علیه و آله:

اَلْبُـكاءُ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ نَجاةٌ مِنَ النّارِ؛

گريه از ترس خدا، مايه نجات از دوزخ است.

جامع الاحادیث ، ص64

چهل حدیث « روزه »

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838