نقش اعمال در سرنوشت انسان

«يَـبُنَيَّ إِنَّهَا إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمَـوَ تِ أَوْ فِى الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ» .

«اى پسرك من! اگر [ عملِ تو ] هم وزن دانؤ خَردلى و در تخته سنگى يا در آسمان ها يا در زمين باشد، خدا آن را مى آورد، كه خدا بس دقيق و آگاه است» .

البداية والنهاية عن هشام بن عُروة عن أبيه:قالَ لُقمانُ عليه السلام : كَما تَزرَعونَ تَحصُدونَ .

البداية و النهاية ـ به نقل از هشام بن عُروه ، از پدرش ـ : لقمان گفت: «همان را درو مى كنيد كه مى كاريد» .

نمایش منبع

الاختصاص عن الأوزاعيّ ـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ : يا بُنَيَّ ، إنَّكَ كَما تَزرَعُ تَحصُدُ ، وكَما تَعمَلُ تَجِدُ .

«يَـبُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَوةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَى مَا أَصَابَكَ إِنَّ ذَ لِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ» .

«اى پسرك من! نماز را بر پا دار و [ديگران را] به كار پسنديده وادار و از كار ناپسند باز دار، و بر آسيبى كه بر تو وارد آمده است ، شكيبا باش. اين ، [ حاكى ] از عزم [ و ارادؤ تو در ] امور است» .

الاختصاص ـ به نقل از اوزاعى ـ : لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! همانا تو همان را درو مى كنى كه مى كارى ، و همانى را به دست مى آورى كه عمل مى كنى» .

نمایش منبع

عرائس المجالس عن سُفيان الثوريِّ :قالَ لُقمانُ لاِبنِهِ : يا بُنَيَّ ، لا تَحقِرَنَّ مِنَ الاُمورِ صِغارَها ، إنَّ الصِّغارَ غَداً تَصيرُ كِباراً .

نمایش منبع

الاختصاص عن الأوزاعيّ ـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ : يا بُنَيَّ ، إنَّ اللّه َ تَعالى رَهَنَ النّاسَ بِأَعمالِهِم ، فَوَيلٌ لَهُم مِمّا كَسَبَت أيديهِم وأفئِدَتُهُم .

الاختصاص ـ به نقل از اَوزاعى ـ : لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! خداوند متعال مردم را در گرو عمل هايشان قرار داده است ؛ پس واى بر آنان ، نسبت به آنچه دست و دلشان به دست مى آورَد!» .

نمایش منبع

الاختصاص عن الأوزاعيّ ـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ : يا بُنَيَّ ، إنَّكَ مُدرَجٌ في أكفانِكَ ، ومُحَلٌّ قَبرَكَ ، ومُعايِنٌ عَمَلَكَ كُلَّهُ .

الاختصاص ـ به نقل از اَوزاعى ـ : لقمان عليه السلام به پسرش گفت: «اى پسرم! همانا تو [سرانجام] در كفنت پيچيده مى شوى و در قبرت جا مى گيرى و همه عملت را مى بينى» .

نمایش منبع

الاختصاص عن الأوزاعيّ ـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ : يا بُنَيَّ ، إنَّهُ حينَ تَتَفَطَّرُ السَّماءُ وتُطوى ، وتَنَزَّلُ المَلائِكَةُ صُفوفاً خائِفينَ حافّينَ مُشفِقينَ ، وتُكَلَّفُ أن تُجاوِزَ الصِّراطَ ، وتُعايِنَ حينَئِذٍ عَمَلَكَ ، وتوضَعُ المَوازينُ ، وتُنشَرُ الدَّواوينُ .

الاختصاص ـ به نقل از اَوزاعى ، درباره گفته لقمان عليه السلام به پسرش ـ : اى پسرم! روز قيامت ، زمانى است كه آسمانْ شكافته مى شود و در هم مى پيچد و فرشتگان ـ در صف هايى ، بيمناك [از خدا] و در برگيرنده [ ى بندگان] و با مهربانى ـ نازل مى گردند و تو موظّف مى شوى كه از صراط ، گذر كنى. در اين هنگام ، عملت را مشاهده مى كنى و ترازوها [ ى سنجش عمل] برپا مى گردند و ديوان ها گشوده مى شوند .

نمایش منبع

اعمال عمل

فهرست حكمت نامه لقمان

امام صادق عليه ‏السلام : :

قالَ لُقْمانُ لاِءِبنِهِ: لِلْحاسِدِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَغْتابُ اِذا غابَ، وَ يَتَمَلَّقُ اِذا شَهِدَ وَ يَشْمِتُ بِالْمُصيبَةِ.

لقمان به پسرش گفت: حسود، سه نشان دارد:
1 ـ پشت سر غيبت مى‏ كند،
2 ـ رو در رو، تملّق و چاپلوسى مى ‏كند،
3 ـ و در مصيبت و گرفتارى، زبان به شماتت مى‏ گشايد.

بحار الانوار: ج 96، ص 206