حديث و آيات: تشويق به انجام رخصتها

بحار الأنوار ـ به نقل از كافور خادم ـ : امام هادى عليه السلام به من فرمود : فلان سطل آب را در فلان جا بگذار تا براى نماز وضو بگيرم و سپس مرا در پى كارى فرستاد . . . من فراموش كردم دستور آن حضرت را انجام دهم . آن شب ، شب سردى بود. وقتى حضرت براى نماز برخاست، من متوجّه شدم و يادم آمد كه سطل را در جايى كه فرموده بود نگذاشته ام . از ترس سرزنش ايشان از جاى خود دور شدم . . . امام عليه السلام مرا با صدايى خشم آلود، فرا خواند . با خود گفتم : إنّا للّه ، حالا چه بهانه اى بياورم؟ . . . امام عليه السلام فرمود : واى بر تو! مگر عادت مرا نمى دانى كه جز با آب سرد، وضو نمى گيرم ، چرا آب را برايم گرم كرده و در اين سطل ريخته اى؟!
عرض كردم : سرورم! به خدا قسم من نه سطلى گذاشته ام و نه آبى! حضرت فرمود : خدا را سپاس ؛ به خدا قسم ما نه رخصتى را فرو گذاشته ايم و نه عطيه اى را رد كرده ايم . سپاس خداوندى را كه ما را از فرمانبرداران خود قرار داد و توفيق عبادتش را به ما ارزانى داشت . پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمود : همانا خداوند بر كسى كه رخصتهاى او را نپذيرد، خشم مى آورد .