حديث و آيات: سركش

مستدرك الوسائل :إنَّهُ [أميرَ المؤمنينَ عليه السلام ]خَطَبَ بالكوفةِ ، فقامَ رجُلٌ مِن الخوارجِ فقالَ : لا حُكْمَ إلاّ للّه ِِ! فَسَكتَ عليٌ عليه السلام، ثُمّ قامَ آخرُ و آخرُ ، فلمّا أكْثَروا عليه قالَ: كلمةُ حقٍّ يُرادُ بها باطلٌ ، لَكُم عندَنا ثلاثُ خِصالٍ : لا نَمْنَعُكُم مساجِدَ اللّه ِ أنْ تُصَلُّوا فيها ، و لا نَمْنَعُكُم الفَيْءَ ما كانتْ أيْديكُم مَع أيْدينا، و لا نَبْدَؤكُم بحربٍ حتّى تَبْدَؤونا به.
و أشهَدُ لَقد أخبَرَني النَّبيُّ الصّادقُ صلى الله عليه و آله عنِ الرُّوحِ الأمينِ عن ربِّ العالَمينَ أنّهُ لا يَخرُجُ علَينا مِنكُم فِرقةٌ قَلَّتْ أو كَثُرَتْ إلى يومِ القيامةِ إلاّ جَعَلَ اللّه ُ حَتْفَها على أيْدينا.
و إنّ أفضَلَ الجِهادِ جِهادُكُم، و أفضَلَ الشُّهداءِ مَن قَتَلْتُموهُ ، و أفضَلَ المُجاهدينَ مَن قَتلَكُم ، فاعمَلوا ما أنتُم عامِلونَ ، فَيَوْمَ القيامةِ «يَخسَرُ المُبْطِلونَ»
، و «لِكُلِّ نبأٍ مُستَقَرٌّ و سَوفَ تَعلَمونَ»
.

مستدرك الوسائل :امير المؤمنين عليه السلام در كوفه خطبه مى خواند كه يكى از خوارج برخاست و گفت: حكومت را جز خدا نشايد! امير المؤمنين عليه السلام خاموش ماند. آنگاه ديگرى و ديگرى برخاست، تا آن كه شمار زيادى از آنان برخاستند [و همين سخن را تكرار كردند]. در اين هنگام على عليه السلام فرمود: سخن حقّى است كه از آن اراده باطل مى شود. شما نزد ما از سه امتياز برخورداريد: از نماز خواندن شما در مساجد خداوند جلوگيرى نمى كنيم، تا زمانى كه دست در دست ما داريد شما را از غنيمت محروم نمى سازيم، و تا شما با ما جنگ را نياغازيد ما جنگ با شما را آغاز نمى كنيم.
گواهى مى دهم كه پيامبر راستگو صلى الله عليه و آله از قول روح الامين از جانب پروردگار جهانيان به من خبر داد كه هيچ گروهى از شما، كم يا زياد، تا روز قيامت در برابر ما قيام نخواهد كرد، مگر آن كه خداوند مرگ و نابودى آنان را به دست ما قرار داده است.
همانا برترين جهاد، جهاد با شماست و برترين شهيد كسى است كه به دست شما كشته شود و برترين مجاهد، كسى است كه شما را بكشد. پس هر كارى كه مى خواهيد بكنيد؛ زيرا در روز رستاخيز، «باطل گرايان زيان كارند» و «هر خبرى در جاى خود تحقّق مى يابد، بزودى خواهيد دانست».

نمایش منبع

بازگشت به : سركش

امام كاظم علیه السلام:

طُوبى لِشيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكينَ بِحُبِّنا فى غَيْبَةِ قائِمنا اَلثّابِتينَ عَلى مُوالاتِنا وَ الْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِنا اُولئِكَ مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ وَ قَدْ رَضُوا بِنا اَئِمَّةً وَ رَضينا بِهِمْ شيعَةً وَ طُوبى لَهُمْ، هُمْ وَ اللّه‏ِ مَعَنا فى دَرَجَتِنا يَوْمَ الْقِيامِةِ؛

خوش به حال شيعيان ما كه در زمان غيبت قائم ما به دوستى ما چنگ مى ‏زنند و در دوستى ما و برائت از دشمنان ما استوارند آنها از ما و ما از آنها هستيم، آنها به پيشوائى ما راضى شدند و ما هم به شيعه بودن آنها راضى و خشنوديم و خوشا به حال آنها، به خدا قسـم آنها در روز قيامت با ما و مرتبه ما هستند.

بحارالأنوار: ج 51، ص 151

ادامــه »

:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::

ادامــه »

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838