ابو حمزه ثمالى: شنيدم على بن الحسين عليه السلام به كنيز خود مى فرمايد: بر درِ خانه من فقيرى گذر نكند، مگر آن كه او را اطعام كنيد. آن روز، جمعه بود. به امام عليه السلام عرض كردم: هر كه چيزى مى خواهد كه مستحق نيست. امام عليه السلامفرمود: مى ترسم يكى از كسانى كه گدايى مى كند، مستحق باشد و ما او را اطعام نكنيم و بازش گردانيم و آن گاه بر ما اهل بيت، آن نازل شود كه بر يعقوب نازل شد.