فـروغ فرشتـگان

سَأَلْتُ عَنْ اَبى عَبْدِاللّه ِ عليه السلام عَنْ فاطِمَةَ لِمَ سُمِّيَتِ الزَّهْراءُ؟ فَقالَ: لاَِنَّها كانَتْ اِذا قامَتْ فى مِحْرابِها زَهَرَ نُورُها لاَِهْلِ السَّماءِ كَما تَزْهَرُ ـ تَزْهُو ـ نُورُالْكَواكِبِ لاَِهْلِ الاَْرْضِ.علل الشرائع، ج 1: 21

راوى مى گويد: ازحضرت صادق عليه السلامعلت نامگذارى حضرت فاطمه عليهاالسلام را به ـ زهرا ـ پرسيدم. فرمود: چون وقتى كه در محراب عبادتش به نماز مى ايستاد، فروغ نورش براى ساكنان آسمان مى درخشيد، همان گونه كه نور ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشد.

«زهرا» به معنى درخشان است. حضرت فاطمه عليهاالسلامشخصيتى فروزان داشت و عبادت هاى خالصانه اش به درگاه خدا، فروغ وجودش را به آسمانها و به عرشيان مى رساند. از اين رو لقب آن حضرت «زهرا» بود. درخشش معنويّات و درك آن براى آسمانيان، از مقوله اى ديگر است كه براى آنان محسوس است.

نمایش منبع

چهل حدیث « سیره فاطمی » علیها السلام