مسند ابن حنبل عن ثابت البنانيّ عن أنس : جاءَ رَجُلٌ إلى رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهفَقالَ : يا رَسولَ اللّه ِ ، الرَّجُلُ يُحِبُّ الرَّجُلَ ولا يَستَطيعُ أن يَعمَلَ كَعَمَلِهِ ؟
فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : المَرءُ مَعَ مَن أحَبَّ .
فَقالَ أنَسٌ : فَما رَأَيتُ أصحابَ رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهفَرِحوا بِشَيءٍ قَطُّ إلاّ أن يَكونَ الإِسلامَ ما فَرِحوا بِهذا مِن قَولِ رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله .

مسند ابن حنبل ـ به نقل از ثابت بنانى، از اَنَس ـ : مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا! مردىْ ديگرى را دوست مى دارد ؛ امّا نمى تواند كارهايى همچون او انجام دهد .
پيامبر خدا فرمود : «انسان ، همراه كسى است كه دوستش مى دارد» .
انس گفت : جز به اسلام آوردن ، هرگز نديدم ياران پيامبر خدا به چيزى همچون اين سخن ، شادمان شده باشند .

نمایش منبع

دوستي در قرآن و حديث