فضايل امام زين العابدين عليه السلام

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در روز رستاخيز آواز دهنده اى صدا مى زند: كجاست زين العابدين (زيور پرستشگران) ؟ و من فرزندم على بن حسين بن على بن ابى طالب را مى بينم كه صفها را مى شكافد [و پيش مى رود].

امام باقر عليه السلام :او يكصد خانوار از فقراى مدينه را سرپرستى مى كرد ، و دوست داشت كه يتيمان و تنگ دستان و افراد عاجز و مستمندان بيچاره بر سر سفره او حاضر شوند . او با دست خود براى آنها غذا مى آورد ، و اگر كسى از آنها عائله اى داشت ، حضرت از غذاى خود براى خانواده او مى برد . هيچ غذايى نمى خورد مگر اين كه ابتدا از آن صدقه مى داد .

امام باقر عليه السلام :على بن الحسين عليهما السلام اموال خود را دو بار با خداوند عزّ و جلّ تقسيم كرد .

امام صادق عليه السلام :پدرم مى فرمود : على بن الحسين عليهما السلام هرگاه به نماز مى ايستاد به ساقه درختى مى مانست كه اصلاً تكان نمى خورَد مگر قسمتهايى از آن كه باد تكان مى دهد .

امام صادق عليه السلام :در روز رستاخيز ندا دهنده اى ندا مى دهد: كجاست زين العابدين (زينت پرستشگران)؟ و گويى على بن حسين عليهما السلام را مى نگرم كه در ميان صفها [ى مردمان] به پيش مى رود.

إعلام الورى :يكى از كنيزان على بن الحسين عليهما السلام براى آن حضرت آب مى ريخت [تا دستانش را بشويد ]آفتابه از دستش افتاد و صورت ايشان را زخمى كرد . على بن الحسين سرش را به طرف او بلند كرد ؛ كنيز گفت : خداوند تعالى مى فرمايد : «و فرو خورندگان خشم» . حضرت فرمود : خشمم را فرو خوردم . كنيز گفت : «و گذشت كنندگان از مردم» . حضرت فرمود : از تو گذشتم . كنيز گفت : «و خداوند نيكوكاران را دوست دارد» . حضرت فرمود : برو ، تو را در راه خدا آزاد كردم .

حلية الأولياء :على بن الحسين عليهما السلام با جماعتى نشسته بود كه از درون خانه صداى زنى را شنيد كه از مرگ كسى خبر مى داد ، برخاست و به منزل خود رفت و لحظاتى بعد به مجلسش بازگشت . عرض كردند : آيا اتفاقى افتاده بود ؟ فرمود : آرى ! آن جماعت به حضرت تسليت گفتند و از صبر و شكيبايى او شگفت زده شدند . حضرت فرمود : ما خاندانى هستيم كه در امور خوشايندمان مطيع خداونديم و در امور نا خوشايندمان ستايشگر او .