273. توبه، آمرزش مى آورد

قرآن كريم:

مَن يَعْمَلْ سوءا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللّه َ يَجِدِ اللّه َ غَفورا رَحيما؛

هر كس كار بدى انجام دهد يا به خود ظلم كند، سپس از خداوند طلب آمرزش نمايد، خداوند او را مى آمرزد؛ او بخشنده و مهربان است.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: ما كانَ اللّه ُ لِيَفْتَحَ عَلى عَبدٍ بابَ الشُّـكرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الزّيادَةِ، وَ لا لِيَفْتَحَ عَلى عَبدٍ بابَ الدُّعاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الاِْجابَةِ، وَ لا لِيَفْتَحَ لِعَبدٍ بابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الْمَغْفِرَةِ؛

چنين نيست كه خداوند، درِ شكر را به روى بنده اى باز كند و درِ زياد شدن نعمت را به روى او ببندد يا درِ دعا را به روى بنده اى باز كند و درِ اجابت را به رويش ببندد يا درِ توبه را به روى بنده اى باز كند و درِ آمرزش را به روى او ببندد.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: اِنَّ اللّه َ تَعالى يَغْفِرُ لِلْمُذنِبينَ اِلاّ مَنْ لا يُريدُ اَنْ يُغْفَرَ لَهُ! قالوا: يا رَسولَ اللّه ِ، مَنِ الَّذى يُريدُ اَنْ لا يُغْفَرَ لَهُ؟! قالَ: مَنْ لا يَسْتَغْفِرُ؛

خداى متعال، گنه كاران را مى آمرزد، مگر كسى را كه خودش نخواهد آمرزيده شود. عرض كردند: اى پيامبر خدا! چه كسى خواهان آن است كه آمرزيده نشود؟ فرمودند: كسى كه آمرزش نمى طلبد.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: مَنْ اَكْثَرَ مِنَ الاِْستِغْفارِ جَعَلَ اللّه ُ لَهُ مِنْ كُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَ مِنْ كُلِّ ضَيقٍ مَخْرَجا وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ؛

هر كس بسيار استغفار كند، خدا براى او از هر غمى گشايش، از هر تنگنايى رهايى و از جايى كه انتظار ندارد روزى مى دهد.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: اَنَسٌ: قيلَ: يا رَسولَ اللّه ِ، اَلرَّجُلُ يَكونُ حَسَنَ الْعَقْلِ كَثيرَ الذُّنوبِ؟ قالَ: ما مِنْ آدَمىٍّ اِلاّ وَ لَهُ ذُنوبٌ وَ خَطايا يَقْتَرِفُها، فَمَنْ كانَتْ سَجيَّتُهُ الْعَقْلَ وَ غَريزَتُهُ الْيَقينَ لَمْ تَضُرَّهُ ذُنوبُهُ. قيلَ: كَيْفَ ذلِكَ يا رَسُولَ اللّه ِ؟ قالَ: لاَِنَّهُ كُلَّما اَخْطَـاَ لَمْ يَلْبَثْ اَنْ تَدارَكَ ذلِكَ بِتَوْبَةٍ وَ نَدامَةٍ عَلى ما كانَ مِنْهُ فَيَمْحو ذُنوبَهُ وَ يَبْقى لَهُ فَضْلٌ يَدْخُلُ بِهِ الْجَنَّةَ؛

اَنس گويد: سؤال شد: «اى رسول خدا! ممكن است كسى از عقل نيكو برخوردار باشد و گناهان بسيار داشته باشد؟». پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند: هيچ انسانى نيست، مگر اين كه گناهان و خطاهايى مرتكب مى شود، ولى هر كس سرشتش، عقل و نهادش، يقين باشد، گناهانش به او آسيب نمى رساند».
گفته شد: «اى رسول خدا! چگونه است اين؟». فرمودند: «زيرا عاقل هرگاه مرتكب خطايى گردد، بى درنگ آن را با توبه و پشيمانى جبران كند و با اين كار، گناهانش را پاك مى گرداند و خوبى هايى برايش باقى مى ماند كه با آن، وارد بهشت مى گردد».

نمایش منبع

فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2

راوی:

دَخَلتُ على أبي الحسَنِ العَسكرِيِّ عليه ‏السلام فقالَ: أينَ كُنتَ؟ فَقُلتُ: زُرْتُ الحُسينَ عليه ‏السلام، قالَ: أما إنّكَ لو زُرْتَ قَبرَ عبدِ العظيمِ عِندَكُم لَكُنتَ كَمَن زارَ الحُسينَ بنَ عَلِيٍّ عليهماالسلام؛

يكى از اهالى رى گفت: خدمت امام هادى عليه ‏السلام مشرّف شدم. حضرت پرسيد: كجا بودى؟ عرض كردم: به زيارت حسين عليه ‏السلام رفته بودم. حضرت فرمود: بدان كه اگر قبر عبدالعظيم در شهر خودتان را زيارت كنى، همچون كسى باشى كه حسين بن على عليهماالسلام را زيارت كرده باشد.

ثواب الأعمال: ج1، ص124

ادامــه »

:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::

ادامــه »

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838