سخنان امام عسكرى عليه السلام

صفحه اختصاصي حديث و آيات لاتُمارِ فَيَذهَبَ بَهاؤُكَ ، ولاتُمازِح فَيُجتَرَأَ عَلَيكَ؛

جدال مكن ، كه هيبتت برود ، و شوخى مكن ، كه بر تو گستاخ شوند.

صفحه اختصاصي حديث و آيات مَن رَضِىَ بِدونِ الشَّرَفِ مِنَ المَجلِسِ لَم يَزَلِ اللّه ُ ومَلائِكَتُهُ يُصَلُّونَ عَلَيهِ حَتّى يَقُومَ؛

هر كه به پايين نشستن در مجلس خرسند باشد ، خدا و فرشتگان ، همچنان بر او رحمت فرستند تا برخيزد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات إيّاكَ وَالإذاعَةَ وطَلَبَ الرِّئاسَةِ فَإنَّهُما يَدعُوانِ إلَى الهَلَكَةِ؛

از افشاى اسرار و رياست جويى بپرهيز ؛ زيرا اين دو به هلاكت كشانند.

صفحه اختصاصي حديث و آيات اَلإشراكُ فِي النّاسِ أخفى مِن دَبيبِ النَّملِ عَلَى المِسحِ الأسوَدِ في اللَّيلَهِ المُظلِمَةِ؛

شرك آورى در ميان مردم ، از جنبش مور بر پلاس سياه در شب تار ، پنهان تر است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات حُبُّ الأبرارِ لِلأبرارِ ثَوابٌ لِلأبرارِ وحُبُّ الفُجّارِ لِلأبرارِ فَضيلَةٌ لِلأبرارِ؛

محبّت نيكان به نيكان ، ثوابى براى نيكان است و محبّت بَدان به نيكان ، فضيلتى براى نيكان است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات مِنَ الجَهلِ الضِّحكُ مِن غَيرِ عَجَبٍ؛

خنده بيجا از نادانى است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات مِنَ الفَواقِرِ الَّتي تَقصِمُ الظَّهرَ جارٌ إن رَأى حَسَنَةً أطفَأَها وإن رَأى سَيِّئَةً أفشاها؛

از جمله بلاهاى كمرشكن ، آن همسايه اى است كه چون نيكى بيند ، نهانش دارد و چون بدى بيند ، آن را فاش كند.

صفحه اختصاصي حديث و آيات إتَّقُوا اللّه َ وكُونوا زَينا ولاتَكونُوا شَينا؛

از خدا پروا كنيد و موجب آراستگى (و آبرومندى) باشيد ، نه مايه زشتى (و بدنامى).

صفحه اختصاصي حديث و آيات بِئسَ العَبدُ عَبدٌ يَكونُ ذاوَجهَينِ وذالِسانَينِ؛

چه بد بنده اى است بنده اى كه دورو و دو زبان باشد!

صفحه اختصاصي حديث و آيات اَلغَضَبُ مِفتاحُ كُلِّ شَرٍّ ؛

خشم ، كليد هر بدى است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات أقَلُّ النّاسِ راحَةً الحَقودُ؛

كينه ور ، كم آسايش ترينِ مردم است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات قَلبُ الأحمَقِ في فَمِهِ وفَمُ الحَكيمِ في قَلبِهِ؛

دل بى خرد در دهانش ، و دهان فرزانه در دلش است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات لايَشغَلكَ رِزقٌ مَضمونٌ عَن عَمَلٍ مَفروضٍ؛

مبادا كه روزىِ ضمانت شده از كار واجب ، بازت دارد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات ما تَرَكَ الحَقَّ عَزيزٌ إلاّ ذَلَّ ولا أخَذَ بِهِ ذَليلٌ إلاّ عَزَّ؛

هيچ عزّتمندى حق را ترك نكند ، مگر آن كه خوار شود ، و هيچ خوارى به حق نگرايد ، مگر آن كه عزّت يابد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات خَصلَتانِ لَيسَ فَوقَهُما شَى ءٌ : الإيمانُ بِاللّه ِ ونَفعُ الإخوانِ؛

دو خصلت است كه وراى آن دو ، چيزى نباشد : ايمان به خدا و سودرساندن به برادران.

صفحه اختصاصي حديث و آيات جُرأةُ الوَلَدِ عَلى والِدِهِ في صِغَرِهِ تَدعُو إلَى العُقوقِ في كِبَرِهِ؛

گستاخى فرزند بر پدر خود در خُردى ، به عاقّ او در بزرگى انجامد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات اَلتَّواضُعُ نِعمَةٌ لايُحسَدُ عَلَيها؛

فروتنى ، نعمتى است كه بر آن حسد نبرند.

صفحه اختصاصي حديث و آيات مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ ومَن وَعَظَهُ عَلانِيَةً فَقَد شانَهُ؛

هر كه برادرش را نهانى پند دهد ، او را آراسته است ، و هر كه برادرش را درحضور ديگران پند دهد ، او را سرافكنده كرده است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات ما أقبَحَ بِالمُؤمِنِ أن تَكونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُ؛

چه زشت است براى مؤمن ، به چيزى دل بندد كه خوارش سازد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات لَيسَتِ العِبادَةُ كَثرَةَ الصّيامِ وَالصَّلوةِ وإنَّمَا العِبادَةُ كَثرَةُ التَّفَكُّرِ في أمرِ اللّه ِ؛

عبادت به بسيارىِ روزه و نماز نيست . همانا عبادت ، انديشيدنِ بسيار در كار خداوند است.