هفتم : ولادت امام كاظم عليه السلام

امام رضا عليه السلام : كانَ [الامام الكاظم عليه السلام ]عَقلُهُ لاتُوازي بِهِ العُقُولُ و رُبَّما شاوَرَ الأسوَدَ مِن سُودانِهِ ؛

امام رضا عليه السلام :هيچ انديشه اى با انديشه او برابرى نمى كرد و [با اين حال] چه بسا با يكى از خادمان سياه خود مشورت مى كرد .

روايت شده است : و كانَ اَوصَلَ النّاسِ لأِهلِهِ و رَحِمِهِ و كانَ يَتَفَقَّدُ فُقَراءَ المَدينَةِ فِي اللَّيلِ ؛

روايت شده است : [امام موسى بن جعفر عليه السلام] بيشترين پيوند را با خانواده و خويشان خود داشت و شب ها از فقيران مدينه دستگيرى مى كرد .

ابن أثير : كانَ يُلقَّبُ بِالكاظِمِ لِأنَّهُ كانَ يُحسِنُ إلى مَن يُسى ءُ إلَيهِ ، كانَ هذا عادَتَهُ ؛

ابن أثير : [امام كاظم عليه السلام] از آن روى «كاظم» ناميده شد كه همواره با كسى كه به او بدى مى كرد ، به نيكى رفتار مى كرد ؛ اين خوى او بود .