مؤمنان در حقيقتْ برادرند

صفحه اختصاصي حديث و آيات (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُواْ بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ) . حديث

(در حقيقت ، مؤمنان برادرند . پس ميان برادرانتان اصلاح كنيد و از خدا بترسيد . باشد كه مورد ترحّم قرار گيريد!) .
(وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَآءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَ نًا وَكُنتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَ لِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ ءَايَـتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ) . حديث
(همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده مَشويد و نعمت خدا را بر خود ياد آريد، آن گاه كه دشمنان هم بوديد ، پس ميان دل هايتان الفت افكند تا به نعمت او برادر شديد ، و بر كناره پرتگاهى از آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد . اين چنين ، خداوند ، آياتش را بر شما روشن مى كند . باشد كه هدايت شويد!) .
(فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّكَوةَ فَإِخْوَ نُكُمْ فِى الدِّينِ وَنُفَصِّلُ الأَْيَـتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ) . حديث
(پس اگر [مشركان ]توبه كردند و نماز گزاردند و زكات پرداختند ، برادران دينى شما هستند ، و ما آيات خود را براى مردمى كه مى دانند ، تفصيل مى دهيم) .
(ادْعُوهُمْ لِأَبَآئهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ فَإِن لَّمْ تَعْلَمُواْ ءَابَآءَهُمْ فَإِخْوَ نُكُمْ فِى الدِّينِ وَ مَوَ لِيكُم وَ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ فِيمَآ أَخْطَأْتُم بِهِ وَ لَـكِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا ) . حديث
(آنان را به نام پدرانشان بخوانيد كه اين كار نزد خداوند ، عادلانه تر است. پس اگر پدرانشان را نمى شناسيد ، برادران دينى و مَوالى (بندگان آزاد شده) شما هستند . در آنچه به خطا رفته ايد، گناهى بر شما نيست ؛ ليكن در باب آنچه دل هايتان قصد داشته [مسئوليد] ، و خداوند ، بخشايشگر و مهربان است» .
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : المُسلِمُ أخُو المُسلِمِ . حديث

رسول خدا صلي الله عليه و آله : مسلمان ، برادرِ مسلمان است .

صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه صلي الله عليه و آله : المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ . حديث

رسول خدا صلي الله عليه و آله : مؤمن ، برادرِ مؤمن است .

صفحه اختصاصي حديث و آيات سنن أبي داود عن سويد بن حنظلة : خَرَجنا نُريدُ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله ومَعَنا وائِلُ بنُ حُجرٍ ، فَأَخَذَهُ عَدُوٌّ لَهُ ، فَتَحَرَّجَ القَومُ أن يَحلِفوا ، وحَلَفتُ أنَّهُ أخي ، فَخَلّى سَبيلَهُ . فَأَتَينا رَسولَ اللّه صلي الله عليه و آله ، فَأَخبَرتُهُ أنَّ القَومَ تَحَرَّجوا أن يَحلِفوا وحَلَفتُ أنَّهُ أخي .
قالَ : صَدَقتَ ؛ المُسلِمُ أخُو المُسلِمِ . حديث

سنن أبى داوود ـ به نقل از سُوَيد بن حَنظله ـ : براى ديدار پيامبر خدا راهى شديم . وائل بن حُجر نيز با ما بود. در راه ، دشمنش او را گرفت و همراهان ما از اين كه به سودش سوگند بخورند ، پرهيز مى كردند؛ امّا من سوگند خوردم كه وائل ، برادر من است . در نتيجه دشمن ، او را رها كرد و نزد پيامبر خدا آمديم. ايشان را باخبر ساختم كه همراهيان من ، از سوگند خوردن پرهيز كردند؛ امّا من سوگند خوردم كه وائل ، برادرم است .
حضرت فرمود : «راست گفتى . مؤمن ، برادرِ مؤمن است» .

صفحه اختصاصي حديث و آيات الكافي عن جابر الجعفيّ : تَقَبَّضتُ بَينَ يَدَي أبي جَعفَرٍ عليه السلام ، فَقُلتُ : جُعِلت
فِداكَ ، رُبَّما حَزِنتُ مِن غَيرِ مُصيبَةٍ تُصيبُني أو أمرٍ يَنزِلُ بي ، حَتّى يَعرِفَ ذلِكَ أهلي في وَجهي وصَديقي ؟!
فَقالَ : نَعَم يا جابِرُ ، إنَّ اللّه َ عز و جل خَلَقَ المُؤمِنينَ مِن طينَةِ الجِنانِ ، وأجرى فيهِم مِن ريحِ روحِهِ ، فَلِذلِكَ المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ لِأَبيهِ واُمِّهِ ، فَإِذا أصابَ روحا مِن تِلكَ الأَرواحِ في بَلَدٍ مِنَ البُلدانِ حُزنٌ حَزِنَت هذِهِ ؛ لِأَنَّها مِنها . حديث

الكافى ـ به نقل از جابر جُعْفى ـ : برابر امام باقر عليه السلامخاكسارانه نشستم و گفتم : فدايت شوم ! گاه بى هيچ حادثه ناخوشايندى يا دليل و پيشامدى ، چنان اندوهگين مى شوم كه خانواده و دوستم اثر آن را در چهره ام مى بينند .
حضرت فرمود : «آرى ، اى جابر ! همين طور است . خداوند عز و جل مؤمنان را از سرشتِ بهشت آفريد و نسيمِ روح خود را در آن دميد . از اين رو ، مؤمن ، برادرِ تنىِ مؤمن است و چون يكى از اين روح ها را در يكى از سرزمين ها اندوهى برسد ، آن ديگرى نيز اندوهگين خواهد شد ، چون كه هم سرشتِ اوست» .

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمام الباقر عليه السلام : المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ لِأَبيهِ واُمِّهِ ؛ لِأَنَّ اللّه َ عز و جل خَلَقَ المُؤمِنينَ مِن طينَةِ الجِنانِ ، وأجرى في صُوَرِهِم مِن ريحِ الجَنَّةِ ، فَلِذلِكَ هُم إخوَةٌ لِأَبٍ واُمٍّ . حديث

امام باقر عليه السلام : مؤمن ، برادرِ تنىِ مؤمن است ؛ زيرا خداوند عز و جلمؤمنان را از سرشتِ بهشت آفريد و در كالبدهايشان ، از نسيم آن دميد . از اين رو ، آنان برادرِ تنى اند .

صفحه اختصاصي حديث و آيات عدّة الداعي عن عبدالمؤمن الأنصاريّ : دَخَلتُ عَلى أبِي الحَسَنِ موسَى بنِ جَعفَرٍ عليه السلام وعِندَهُ مُحَمَّدُ بنُ عَبدِاللّه ِ الجَعفَرِيُّ ، فَتَبَسَّمتُ إلَيهِ .
فَقالَ عليه السلام : أتُحِبُّهُ ؟
فَقُلتُ : نَعَم ، وما أحبَبتُهُ إلاّ لَكُم .
فَقالَ عليه السلام : هُوَ أخوكَ ، وَالمُؤمِنُ أخُ المُؤمِنِ لِأَبيهِ واُمِّهِ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَنِ اتَّهَمَ أخاهُ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَن غَشَّ أخاهُ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَن لَم يَنصَح أخاهُ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَنِ استَأثَرَ عَلى أخيهِ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَنِ احتَجَبَ عَن أخيهِ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَنِ اغتابَ أخاهُ . حديث

عدّة الداعى ـ به نقل از عبدالمؤمن انصارى ـ : نزد امام موسى بن جعفر عليه السلامرفتم. محمّد بن عبداللّه جعفرى نزد ايشان بود. به او لبخندى زدم .
حضرت عليه السلامفرمود: «آيا دوستش مى دارى ؟».
گفتم : آرى ؛ تنها براى خاطر شما دوستش مى دارم .
حضرت فرمود : «او ، برادرت است . مؤمن ، برادرِ تنىِ مؤمن است . ملعون است ، ملعون است كسى كه برادرش را متّهم سازد . ملعون است ، ملعون است كسى كه برادرش را فريب دهد. ملعون است ، ملعون است كسى كه خيرخواه برادرش نباشد . ملعون است ، ملعون است كسى كه [ديگرى را ]بر برادر [دينى] خويش مقدّم بدارد و او را محروم كند . ملعون است ، ملعون است كسى كه خود را از برادرش پنهان كند . ملعون است ، ملعون است كسى كه درباره برادرش غيبت كند» .

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمام العسكريّ عليه السلام ـ فيما كَتَبَ إلى أهلِ قُمَّ وآبَةَ ـ : إنَّ اللّه َ تَعالى ـ بِجودِه
ورَأفَتِهِ ـ قَد مَنَّ عَلى عِبادِهِ بِنَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله بَشيرا ونَذيرا ، ووَفَّقَكُم لِقَبولِ دينِهِ ، وأكرَمَكُم بِهِدايَتِهِ . . . فَلَم تَزَل نِيَّتُنا مُستَحكِمَةً ، ونُفوسُنا إلى طيبِ آرائِكُم ساكِنَةً ، القَرابَةُ الرّاسِخَةُ بَينَنا وبَينَكُم قَوِيَّةً . وَصِيَّةٌ أوصى بِها أسلافُنا وأسلافُكُم ، وعَهدٌ عُهِدَ إلى شُبّانِنا ومَشايِخِكُم ، فَلَم يَزَل عَلى جُملَةٍ كامِلَةٍ مِنَ الاِعتِقادِ ، لِما جَمَعَنَا اللّه ُ عَلَيهِ مِنَ الحالِ القَريبَةِ ، وَالرَّحِمِ الماسَّةِ ؛ يَقولُ العالِمُ سَلامُ اللّه ِ عَلَيهِ إذ يَقولُ : المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ لاُِمِّهِ وأبيهِ . حديث

امام عسكرى عليه السلام ـ از جمله آنچه به مردم قم و آوه نوشت ـ : خداوند با بخشش و مهربانى خود ، بر بندگانش منّت گذاشت و پيامبرش محمد صلي الله عليه و آلهرا نويد دهنده و بيم دهنده فرستاد و شما را براى پذيرش دينش توفيق
داد و به هدايت خود ، گرامى داشت ... نيّت ما همواره استوار و جان هايمان به انديشه هاى پاك شما آرام است . خويشاوندىِ برقرار ميان ما و شما نيرومند است . اين [خويشاوندى] ، سفارشى است كه گذشتگان ما و گذشتگان شما بدان سفارش كرده اند و عهدى است كه با جوانان ما و پيران شما بسته شده است و به سبب حالت نزديك و خويشاوندى پيوسته اى كه خداوندْ ما را بر آن نگه داشته است ، همچنان بر اعتقادى كامل ، استوار است . عالمِ [معصوم] عليه السلاممى فرمايد : «مؤمن ، برادرِ تنىِ مؤمن است» .