كافر

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دنيا، زندان مؤمن و بهشت كافر است.

امام على عليه السلام : كافر، بهشتش دنياست و همّتش جهان گذرا و بد بختى اش مرگ و خط پايانش آتش.

امام على عليه السلام : كافر نيرنگ باز است و حيله گر و بي رحم و خيانت كار.

امام على عليه السلام : كافر، دغلكار است و فرومايه و خيانت پيشه و فريفته نادانى خويش و بازنده.

امام على عليه السلام : همّ و غم كافر براى دنياى اوست و كوشش او براى جهان گذرايش و مقصدش شهوتش مى باشد.

امام على عليه السلام : كافر، نابكار و نادان است.

امام على عليه السلام : كافر به كفر كشيده نشد، مگر به سبب نادانى اش.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «عُتُلٍّ بعد ذلك زَنيم» ـ فرمود: «عُتلّ» آدم بد كفر است و «زنيم» كسى است كه چندان دلباخته كفر خويش است كه به هيچ چيز ديگرى نمى انديشد.