پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤمن بر هر خصلتى سرشته مى شود، بجز خيانت و دروغ.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از دروغگويى بپرهيزيد؛ زيرا دروغ از ايمان بر كنار است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دروغگويىِ زياد، شكوه را از ميان مى برد.
الترغيب و الترهيب عن صفوانِ بن سُلَيم : قيلَ : يا رسول اللّه ِ أ يكونُ المؤمنُ جَبانا ؟ قالَ : نَعَم، قيلَ لَهُ: أ يكونُ المؤمنُ بَخيلاً ؟ قالَ: نَعَم ، قيلَ لَهُ : أ يكونُ المؤمنُ كَذّابا ؟ قالَ : لا .
الترغيب و الترهيب ـ به نقل از صفوان بن سليم ـ : از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سؤال شد : آيا مؤمن، ترسو مى شود؟ حضرت فرمود : آرى. عرض شد: آيا مؤمن، بخيل مى شود؟ فرمود: آرى. عرض شد: آيا مؤمن، دروغگو مى شود؟ فرمود: نه.
كنز العمّال عن أبي الدّرداء : يا رسولَ اللّه ِ هل يَسرِقُ المؤمنُ ؟ قال : قد يكونُ ذلكَ ،
قالَ : فهل يَزني المؤمنُ ؟ قالَ : بلى و إن كَرِهَ أبو الدَّرداءِ . قالَ : هَل يكذِبُ المؤمنُ ؟ قالَ : إنّما يَفتَرِي الكذبَ مَن لا يُؤمِنُ ، إنَّ العَبدَ يَزِلُّ الزَّلَّةَ ثُمّ يَرجِعُ إلى رَبِّهِ فَيَتوبُ فَيَتوبُ اللّه ُ علَيهِ .
كنز العمّال ـ به نقل از ابو درداء ـ : اى پيامبر خدا! آيا مؤمن، دزدى مى كند؟ حضرت فرمود : ممكن است. پرسيد: آيا مؤمن، زنا مى كند؟ فرمود: بله، هر چند ابو درداء، خوش نداشته باشد. پرسيد: آيا مؤمن، دروغ مى گويد: فرمود: تنها كسى دروغ مى بندد كه مؤمن نيست. همانا بنده لغزشى مى كند و سپس به سوى پروردگارش برمى گردد و توبه مى كند و خداوند توبه اش را مى پذيرد.
الترغيب و الترهيب عن عبد اللّه ِ بن عمرو : إنّ رجلاً جاءَ إلى النبيّ صلى الله عليه و آله فقال : يا رسول اللّه ِ ما عَملُ الجَنَّةِ ؟ قالَ : الصِّدقُ ، إذا صَدَقَ العَبدُ بَرَّ ، و إذا بَرَّ آمَنَ ، و إذا آمَنَ دَخَلَ الجَنَّةَ . قالَ : يا رسولَ اللّه ِ، و ما عَمَلُ النّارِ ؟ قالَ : الكذبُ ، إذا كَذَبَ العَبدُ فَجَرَ ، و إذا فَجَرَ كَفَرَ ، و إذا كَفَرَ يَعني دَخَلَ النّارَ .
الترغيب و الترهيب ـ به نقل از عبد اللّه بن عمرو ـ : شخصى خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و پرسيد : چه كارى موجب رفتن به بهشت مى شود؟ حضرت فرمود : راستگويى. هر گاه بنده راست بگويد، نيكى كرده است و هر كه نيكى كند، ايمان آورده است و هر كه ايمان آورد به بهشت رود. مرد پرسيد: اى رسول خدا! كارى كه موجب آتش مى شود، چيست؟ فرمود: دروغ. هر گاه بنده دروغ بگويد، نافرمانى و انحراف در پيش گرفته و هر كه از ره نافرمانى و انحراف در آيد، كافر گردد و هر كه كافر گردد، يعنى به آتش فرو رفته است.
بحار الأنوار عن الحسن بن محبوب : قلتُ لأبي عبد اللّه عليه السلام : يكونُ المؤمنُ بَخيلاً ؟ قالَ : نَعَم ، قُلتُ : فيكونُ جَبانا ؟ قالَ : نَعَم ، قلتُ : فيكونُ كَذّابا ؟ قالَ : لا ، و لا خائنا ، ثُمّ قالَ : يُجبَلُ المؤمنُ على كُلِّ طَبيعَةٍ إلاّ الخِيانَةَ و الكذبَ .
بحار الأنوار ـ به نقل از حسن بن محبوب ـ : به امام صادق عليه السلام عرض كردم : آيا ممكن است مؤمن، بخيل باشد؟ حضرت فرمود : آرى. پرسيدم: آيا ترسو مى شود؟ فرمود: آرى. پرسيدم: آيا دروغگو مى شود؟ فرمود: نه و خائن هم نمى شود. سپس فرمود: مؤمن بر هر خويى سرشته مى شود، مگر خيانت و دروغ.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : جانِبوا الكذبَ ؛ فإنّهُ مُجانِبٌ للإيمانِ ، الصادِقُ على شَفا مَنجاةٍ
و كَرامَةٍ ، و الكاذِبُ على شرفِ مَهواةٍ و مَهانَةٍ .
امام على عليه السلام : از دروغ كناره گيريد؛زيرا دروغ از ايمان بر كنار است. شخص راستگو در آستانه نجات و كرامت است و شخص دروغگو، بر لبه پرتگاه و خوارى.
امام باقر عليه السلام : دروغ، ويران كننده ايمان است.