آدمى را همين عيب بس !

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : كَفى بِالمَرءِ عَيبا أن يَنظُرَ مِنَ النّاسِ إلى ما يَعمى عَنهُ مِن نَفسِهِ ، و يُعَيِّرَ النّاسَ بِما لا يَستَطيعُ تَركَهُ ، و يُؤذي جَليسَهُ بِما لا يَعنيهِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آدمى را همين عيب بس كه عيبى را در مردم ببيند و در خود نبيند و مردم را به خاطر كارى سرزنش كند كه خود نمى تواند آن را ترك كند و همنشين خويش را با چيزهاى نا مربوط و بيهوده بيازارد.

عنه صلى الله عليه و آله : كَفى بِالمَرءِ عَيبا أن يَكونَ فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ : يَعرِفُ مِنَ النّاسِ ما يَجهَلُ مِن نَفسِهِ ، و يَستَحيي لَهُم مِمّا هُوَ فيهِ ، و يُؤذي جَليسَهُ بِما لا يَعنيهِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آدمى را همين عيب بس كه در او سه خصلت باشد : عيبهاى مردم را ببيند و عيبهاى خود را نبيند، چيزى را كه خودش دچار آن است، براى مردم شرم آور بداند و همنشينش را با گفتار و كردار بيهوده بيازارد.

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كَفى بِالمَرءِ غَباوَةً أن يَنظُرَ مِن عُيوبِ النّاسِ إلى ما خَفِيَ عَلَيهِ مِن عُيوبِه .

امام على عليه السلام : در كودنى آدمى همين بس كه عيبهاى مردم را ببيند و عيبهاى خودش بر او پوشيده باشد.

عنه عليه السلام : كَفى بِالمَرءِ جَهلاً أن يُنكِرَ علَى الناسِ ما يأتِي مِثلَهُ .

امام على عليه السلام : در نادانى آدمى همين بس كه از مردم بر كارى خرده گيرد كه خودش مانند آن را انجام مى دهد.

عنه عليه السلام : كَفى بِالمَرءِ جَهلاً أن يَجهَلَ عُيوبَ نَفسِهِ ، و يَطعَنَ عَلَى النّاسِ بِما لا يَستَطيعُ التَّحَوُّلَ عَنهُ .

امام على عليه السلام : در نادانى آدمى همين بس كه عيبهاى خود را نداند و از مردم بر كارى خرده گيرد كه خود نمى تواند از آن دست بردارد.

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : كَفى بِالمَرءِ عَيبا أن يُبصِرَ مِنَ النّاسِ ما يَعمى عَنهُ عن نَفسِهِ ، أو يَنهى النّاسَ عَمّا لا يَستَطيعُ التَّحَوُّلَ عَنهُ ، و أن يُؤذِيَ جَليسَهُ فيما لا يَعنيهِ .

امام باقر عليه السلام : آدمى را همين عيب بس كه از [ عيب هاى ]مردم ببيند آنچه را از خود نمى بيند، يا مردم را از چيزى نهى كند كه خودش نمى تواند از آن دست بردارد و همنشين خود را با چيزهاى بيهوده بيازارد.