تقدير روزى ها از حلال است

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ بنده اى نيست كه از [طلب] حلال شرم كند، مگر آنكه خداوند به حرام گرفتارش سازد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در حديث معراج ـ فرمود : بر گروهى گذشتم كه در برابرشان سفره هايى از گوشت پاكيزه و سفره هايى از گوشت ناپاك بود ، اما آنها از گوشتهاى ناپاك مى خوردند و به پاكيزه دست نمى زدند . پرسيدم : اى جبرئيل! اينها كيستند؟ گفت : اينها كسانى هستند كه مال حرام مى خورند و حلال را فرو مى گذارند .

شرح نهج البلاغة: امام على عليه السلام وارد مسجد شد و به مردى فرمود : استر من را برايم نگه دار. اما او دهنه استر را در آورد و آن را بُرد . على عليه السلام بعد از تمام كردن نماز از مسجد بيرون آمد و دو درهم در دست گرفته بود تا به آن مرد پاداش دهد ، اما ديد استر به حال خود رهاست . آن دو درهم را به يكى از غلامان خود داد كه دهنه اى بخرد . غلام به بازار رفت و دهنه مسروقه را در آن جا ديد و به دو درهم خريد و نزد حضرت برگشت . على عليه السلام فرمود : آدمى به سبب بى صبرى ، خودش را از روزى حلال محروم مى كند و بيشتر از روزى مقدّر هم نصيبش نمى شود .

امام باقر عليه السلام : خداوند براى هر كسى روزى حلالى مقرّر داشته كه به سلامت به او خواهد رسيد . از طرف ديگر، روزىِ حرام را نيز در دسترس او قرار داده است، كه اگر انسان روزى خود را از آن حرام به دست آورد، خداوند در عوض، روزىِ حلالى را كه براى او مقدّر كرده بود از وى باز ستاند و غير از اين دو روزى (حلال مقدّر و حرام در دسترس) روزى هاى فراوان ديگرى نيز نزد خداوند هست .