مردم بنده دنيايند

امام على عليه السلام : هر كه زر و سيم را دوست داشته باشد، او بنده دنياست .

امام على عليه السلام : آيا شما در جاى پيشينيان خود نيستيد كه عمرهايشان از شما درازتر بود و آثارشان پاينده تر و آرزوهايشان بيشتر و شمارشان فراوانتر و سپاهشان انبوهتر؟ دنيا را پرستيدند ، آن هم چه پرستيدنى و آن را برگزيدند چه برگزيدنى! اما از اين دنيا بى هيچ توشه اى و بى هيچ مركبى كه آنها را به سر منزل مقصود رساند ، كوچيدند .

امام على عليه السلام : خواهشهاى نفسانى، خِرد او را متلاشى مى كند و دنيا، دلش را مى ميراند و نفس او، شيفته دنيا مى گردد ، پس او بنده دنيا و بنده هر كسى مى شود كه چيزى از دنيا به دست دارد ، به هر طرف كه دنيا برود، او نيز به همان سو مى رود، و به هر سو كه دنيا رو كند او نيز به همان طرف رو مى كند .

امام حسين عليه السلام : همانا مردمان بنده دنيايند و دين لقلقه زبان آنهاست و هر جا منافعشان [به وسيله دين ]بيشتر تأمين شود زبان مى چرخانند و چون به بلا آزموده شوند آنگاه دين داران اندكند.

بحار الأنوار ـ به نقل از اسحاق بن غالب ـ : امام صادق عليه السلام به من فرمود : اى اسحاق! فكر مى كنى مصداق اين آيه چند نفرند : «اگر از دنيا چيزى به آنها داده شود خشنود مى شوند و اگر چيزى داده نشود در خشم مى آيند»؟ [اسحاق گويد: ]سپس حضرت خود به من فرمود : بيش از دو سوم مردم چنين اند .