الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنْ أرَدْتَ قَطِيعةَ أخيكَ فاستَبْقِ لَهُ مِن نفسِكَ بَقيّةً يَرجِعُ إليها إن بَدا لَه ذلكَ يوما مّا .
امام على عليه السلام :اگر خواستى از برادرت ببرى، ته مانده اى از دوستى خود براى او باقى گذار كه اگر روزى به فكرش رسيد كه آشتى كند به آن بازگردد.
عنه عليه السلام :لا تَصْرِمْ أخاكَ على ارتيابٍ، و لا تَقْطَعْهُ دُونَ استِعْتابٍ ، و لِنْ لِمَن غالَظَكَ فإنّه يُوشِكُ أن يَلينَ لكَ .
امام على عليه السلام :با كوچكترين سوء ظنى با برادر خود قطع رابطه نكن و بدون رضايت طلبى از او نبُر، با كسى كه با تو درشتى كرده نرمى كن؛ باشد كه به زودى با تو نرم شود.
عنه عليه السلام :ما أقبحَ القَطِيعةَ بعدَ الصِّلَةِ ، و الجَفاءَ بعدَ الإخاءِ ، و العَداوةَ بعدَ المَودّةِ!
امام على عليه السلام :چه زشت است بريدن بعد از پيوستن، و بيگانگى پس از برادرى، و دشمنى پس از دوستى!
امام صادق عليه السلام :ملعون است، ملعون، كسى كه برادرش دستِ صلح و آشتى به سوى او دراز كند و او آشتى نكند.
عنه عليه السلام :لا تُتْبِعْ أخاكَ بعدَ القَطِيعةِ وَقِيعةً فيهِ، فيَسُدَّ علَيهِ طريقَ الرُّجوعِ إليكَ ، فلَعَلّ التّجارِبَ تَرُدُّهُ علَيكَ .
امام صادق عليه السلام :پس از قطع رابطه با برادرت، از او بدگويى مكن؛ كه اين راه بازگشت او را به سوى تو مى بندد؛ چون ممكن است تجربه ها [روزى،] او را به تو بازگرداند.
امام صادق عليه السلام :هر كس دوستى و محبت خود را در جايگاه مناسبش ننهد، [خود را ]در معرض قطع رابطه قرار داده است.