242. شفاى همه دردها

اى مردم! از جانب خدا براى شما موعظه اى (قرآن) آمده است. كه شفاى دل ها و هدايت و رحمتى براى مؤمنان است.

بدانيد كه با داشتن قرآن [و آگاهى از آن و عمل به آن]، هيچ كس درمانده نخواهد شد و بدون قرآن، كسى به توانگرى نخواهد رسيد. پس درمان دردهاى خود را در آن بجوييد و در گرفتارى هايتان، از آن يارى بطلبيد.

اخبار شما و گذشتگان و آيندگان شما و خبرهاى آسمان و زمين، در قرآن آمده است، و اگر كسى نزد شما بيايد و [با تكيه بر قرآن] از آنها خبرتان دهد، حتما تعجب خواهيد نمود.

به راستى كه در اين قرآن، چراغ هاى روشنايى بخش و شفاى قلب هاست. پس هر كس در پى جَلا بخشيدن است، [ديده دل خويش را] با نور آن، جلا دهد و دل خويش را با آن، تربيت كند؛ چرا كه انديشيدن [در قرآن]، مايه حيات دل شخص با بصيرت است، همچنان كه آدمى در تاريكى ها، با كمك نور، راه خود را مى پيمايد.