185. بهترين روش، ميانه رويست

در راه خدا، انفاق كنيد! و [با ترك انفاق] خود را به دست خود، به هلاكت نيفكنيد! و نيكى كنيد كه خداوند نيكوكاران را دوست دارد.

ابن عباس درباره آيه «كسانى كه در شب و روز، و پنهان و آشكار، اموالشان را انفاق مى كنند، پاداش آنان در نزد پروردگارشان [محفوظ] است و نه بيمى بر آنان هست و نه اندوهگين مى شوند» مى گويد: اين آيه درباره على بن ابى طالب نازل شد. يك دِرهم را شبْ اِنفاق كرد و يكى را روز؛ يكى را پنهانى و يكى را آشكار.

به اسحاق بن عمّار فرمودند: اى اسحاق! تا مى توانى، به دوستداران من نيكى كن؛ زيرا هيچ مؤمنى به مؤمن ديگر نيكى نكرد، مگر اين كه با اين كار، روى ابليس را خراش انداخت و قلبش را جريحه دار كرد.

اگر كسى دار و ندار خود را در راهى از راه هاى خدا خرج كند، كار نيكويى نكرده و توفيق داده نشده است. مگر نه اين است كه خداى متعال مى فرمايد: «خود را به دست خود به هلاكت نيفكنيد و نيكى كنيد كه خداوند، نيكوكاران را دوست دارد»؟ مقصود [خداوند]، ميانه روها هستند.