قرآن كريم: اَلْمالُ وَ الْبَنونَ زينَةُ الْحَيوةِ الدُّنْيا وَ الْباقياتُ الصالِحاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوابا وَ خَيَرٌ أَمَلاً؛
مال و فرزند، زينت زندگى دنياست، و اعمال نيكى كه باقى مى ماند در نزد خدا پاداش بهترى دارد و اميدواركننده تر است.
فى حَديث المِعْراج: يا اَحْمَدُ! اِحْذَرْ اَنْ تَـكونَ مِثْلَ الصَّبىِّ؛ اِذا نَظَرَ اِلَى الاَخْضَرِ وَ الاَصفَرِ وَ اِذا اُعْطىَ شَيْئا مِنَ الحُلْوِ وَ الْحامِضِ اغْتَرَّ بِهِ؛
در حديث معراج آمده است: اى احمد! بپرهيز از اين كه همانند كودك باشى كه هرگاه چشمش به چيزهاى سبز و زرد (رنگارنگ) مى اُفتد يا چيز شيرين و تُرشى به او داده مى شود، گولِ آن را مى خورَد.
امام صادق عليه السلام: اِنَّ اللّه َ عَزَّ وَ جَلَّ قالَ: «اَلمالُ وَ البَنونَ زينةُ الْحَياةِ الدُّنْيا»، اِنَّ الثَّمانىَ رَكَعاتٍ يُصَلّيهَا العَبْدُ آخِرَ اللَّيلِ زينَةُ الآخِرَةِ؛
خداى عزوجل فرموده است: «مال و فرزند، زينت زندگى دنيا هستند»؛ ليكن هشت ركعتى كه بنده در آخر شب مى خواند، زينت آخرت است.
امام على عليه السلام: اِنَّ مالَكَ لِحامِدِكَ فى حَياتِكَ، وَ لِذامِّـك بَعْدَ وَفاتِكَ؛
ثروت تو، در زنده بودنت، از آنِ ستايشگرِ تو و بعد از مرگت، از آنِ سرزنش كننده توست.
امام على عليه السلام: اَ لْمالُ وَبالٌ عَلى صاحِبِهِ اِلاّ ما قَدَّمَ مِنْهُ؛
مال، گريبان صاحبش را خواهد گرفت، مگر مالى كه در راه آخرت، خرج شده باشد.
