مـذمت دنـيا
كانَ الحَسَنُ بنُ عَلِىٍّ عليه السلام كَثيرا ما يَتَمَثَّلُ:
يا أَهْلَ لَذّاتِ دُنْيا لابَقاءَ لَها
اِنَّ اغْتِرارا بِظِلٍّ زائلٍ حُمُقٌ
امام حسن عليه السلام زياد به اين شعر تمثّل مى فرمود:
اى آنانكه دنبال لذات ناپايدار دنيا هستيد، فريب خوردن و مغرور شدن به سايه ناپايدار، حماقت و بى خردى است.
در نگاه اهل معرفت، دنيا واقعا چنين است و دل بستن به دنيا، مثل فريب خوردن از سايه اى گذرا و ناپايدار است.