بنــده بـد
قال الاِْمامُ الْعَسْكَرىّ عليه السلام:
بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ يَكُونُ ذاوَجْهَيْنِ وَذالِسانَيْنِ،
يُـطرى أَخاهُ شاهِـدا وَ يأْكُـلُهُ غائبا
إنْ اُعْطِىَ حَسَدَهُ، وَ إِن اُبْتُلِىَ خانَهُ.
امام عسكرى عليه السلام فرمود:
انسانى كه دو رو و دو زبانه باشد بد بنده اى است،
در روبـرو از برادرش تعـريف مى كـند
و پشت سر گوشتش را (با غيبت) مى خـورد،
اگر نعمتى به او داده شود حسد مى ورزد
و اگر گرفتار شود به او خيانت مى كند.
نكته : نفاق و دورويى، موجب سلب اعتماد در جامعه مى گردد.
اى جان فداى آنكه دلش با زبان يكى است.