حديث و آيات: 2. شايسته ترين الگو
25
داود بن الحصين:
فى صِفَةِ النَّبىِّ صلي الله عليه و آله كانَ رَجُلاً اَفْضَلَ قَوْمِهِ مُروءَةً وَ اَحْسَنَهُمْخُلْقا وَ اَكْرَمَهُمْ مُخالَطَةً وَ اَحْسَنَهُمْ جِوارا وَ اَعْظَمُهُمْ حِلْما وَ اَمانَةً وَ اَصْدَقَهُمْ حَديثا وَاَبْعَدَهُمْ مِنَ الْفُحْشِ وَ الاَْذى وَ ما رُئِىَ مُلاحيا وَ لا مُماريا اَحَدا حَتّىسَمّاهُ قَوْمُهُ الاَْمينَ لِما جَمَعَ اللّه ُ لَهُ مِنَ الاُْمورِ الصّالِحَةِ فيهِ فَلَقَدْ كانَ الْغالِبُ عَلَيْهِبِمَكَّةَ الاَْمينَ؛
رسول اكرم صلي الله عليه و آله، از همه قوم خود جوانمردتر، خوش اخلاق تر، خوش برخوردتر،همسايه دارتر، بردبارتر، امانتدارتر، راستگوتر، و از بد زبانى و آزاررسانى به دورتر بودند.هرگز ديده نشد كه با كسى پرخاش و مجادله كنند. خداوند صفات پسنديده را در آنحضرت جمع كرده بود، تا جايى كه قومش او را امين ناميدند و در مكه غالبا با لقب اميناز ايشان ياد مى شد.
