حديث و آيات: ستايش از كسانى كه به جاى عيب ديگران به م...
عنه عليه السلام : يا عَبدَ اللّه ِ ، لا تَعجَلْ في عَيبِ أحَدٍ (عَبدٍ) بِذَنبِهِ فلَعَلَّهُ مَغفورٌ لَهُ ، و لا تَأمَنْ عَلى نَفسِكَ صَغيرَ مَعصِيَةٍ فلَعَلَّكَ
مُعَذَّبٌ عَلَيهِ ، فَلْيَكفُفْ مَن عَلِمَ مِنكُم عَيبَ غَيرِهِ لِما يَعلَمُ مِن عَيبِ نَفسِهِ ، وَ لْيَكُنِ الشُّكرُ شاغِلاً لَهُ عَلى مُعافاتِهِ مِمّا ابتُلِيَ بِهِ غَيرُهُ .
امام على عليه السلام : اى بنده خدا! در خرده گيرى از گناه كسى شتاب مكن؛ زيرا چه بسا كه او آمرزيده شده باشد. و در مورد خويش، به گناه كوچكى كه كرده اى، ايمن مباش؛ زيرا
شايد كه به سبب آن عذاب شوى. پس، هر يك از شما از ديگرى عيبى بداند، نبايد به خرده گيرى از او بپردازد ؛ زيرا مى داند كه خود نيز عيبى دارد و بايد شكر اين موهبت كه عيبهايى كه در ديگران هست در او نيست، وى را به خود مشغول دارد [و از عيب جويى ديگران باز ايستد].